Wikingowie wierzyli, że na cały Świat składają się mityczne krainy, które opisuje m. in. książka "Truso: legenda Bałtyku". Co według nordyckich wierzeń znajdowało się na tych tajemniczych lądach, o których niekiedy wspominamy w naszym cyklu Truso: Śladami wikingów?
Pierwszą krainą, o której powiemy, jest Asgard (Ásgarđr – Gród Asów). Była ona siedzibą Asów, czyli najważniejszych bogów nordyckich. Znajdowała się na niebiańskim polu, gdzie rósł święty jesion Yggdrasil, którego korzenie miały przechodzić przez inne światy. W Asgardzie "znajdował się m.in. pałac Odyna Gladsheim z Walhallą, a także pałace Thora – Thrudheim i Bilskirnir" – czytamy w "Truso: legenda Bałtyku". Asgard otaczał kamienny mur.
Midgard (Miđgarđr – Ogrodzona Kraina Środka), wspomniana już kraina ludzi, wybrana dla nich przez bogów, miała leżeć w centrum Wszechświata i leżeć pod Asgardem, z którym miał go łączyć pień Yggradsila. Midgard miał zostać utworzony przez Odyna i jego braci z ciała zabitego olbrzyma, Ymira.
Muspellsheim (Muspellsheimr – Spustoszona Kraina) to miejsce ognia i jasności, przeciwieństwo Nilfheimu, o którym później. Tę krainę oddzielał od Asgardu Mroczny Las, czyli puszcza Myrkwid.
Jötunheim był domem Lodowych Olbrzymów, których nazywano także Żarłokami. Od Asgardu miała oddzielać ją "nigdy nie zamarzająca rzeka Ifing".
„Odynie, czy wiesz, jak się nazywa rzeka, która oddziela kraj bogów od kraju olbrzymów? Ifing zowie się ta rzeka” - czytamy w "Eddzie poetyckiej". Według badaczy, Ifing można utożsamiać z rzeką Ilfing, o której informował Wulfstan w swojej relacji z wyprawy do Truso, może tu więc chodzić o... Elbląg.
Wspomniany już Nilfheim był krainą Mgieł, Ciemności, symbolizował niebyt. "Część Wszechświata istniejąca na wiele wieków przed stworzeniem Ziemi, lokalizowana na północ od praotchłani Ginnungagap" – czytamy w Truso: legenda Bałtyku.
Wanahaim był krainą Wanów, czyli starszej dynastii bogów nordyckich, z czasem odsuniętej od władzy. Wanahaim leżał na zachód od Asgardu, na obszarach identyfikowanych ze współczesną Szwecją. Kraina była położona nad rzeką Tanakwisl lub Wanakwisl, "Ujściem Rzeki Wanów", interpretowanym "jako ujście Donu, który wpływał do Morza Czarnego i oddzielał Europę od Azji".
Alfheim był krainą alfów, czyli duchów i znajdował się między niebem a ziemią. Tą krainą władał Frey, bóg "wegetacji, urodzaju, płodności i pokoju". Sfartalfheim był z kolei znajdującą się pod powierzchnią krainą karłów (krasnoludów).
Ostatnią mityczną krainą, zwaną Helheim, władała córka Lokiego, olbrzymka Hel. Trafiali tam ludzie zmarli niegodnie, aby cierpieć. Sam Loki był "Olbrzymem Ognia, synem Olbrzyma Burzy i Chaosu". Razem z bogami Odynem i Hönirem miał stworzyć pierwszych ludzi.
Cykl Truso: Śladami wikingów Elbląskiej Gazety Internetowej portEl.pl powstaje we współpracy z Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Elblągu, w oparciu o wydane przez nie publikacje naukowe.