W tym roku, a dokładnie 27 kwietnia minęła 100. rocznica śmierci Henryka Nitschmanna, elblążanina, miłośnika i propagatora literatury polskiej wśród Niemców, pisarza, tłumacza i muzyka, którego imię upamiętnia jedna z elbląskich ulic. W piątek w Bibliotece Elbląskiej odbyła się sesja naukowa poświęcona Nitschmannowi.
Na sesję naukową „Życie kulturalne Elbląga na przełomie XIX i XX wieku: rola Henryka Nitschmanna w spotkaniu kultury polskiej i niemieckiej” złożyły się referaty ks. prof. Anastazego Bławata, prof. Jana Małeckiego, prof. Zbigniewa Opackiego, Rafała Panfila, Wiesławy Rynkiewicz-Domino, Justyny Kłopotowskiej, Jerzego Domino, ks. Piotra Towarka i dra Janusza Hochleitnera.
Po południu zaś miała miejsce promocja książki ks. prof. Anastazego Bławata „Henryk Nitschmann. Życie i dzieło” nakładem wydawnictwa „Wilk stepowy” działającego od kilku miesięcy przy Bibliotece Elbląskiej. Autor skupił się w niej na tych dziełach Henryka Nitschmanna, które świadczą o jego zamiłowaniu do polskiej literatury i kultury.
Promocję uświetnili muzycy: znany elblążanom Chór Kameralny „Cantata” pod dyrekcją Waldemara Górskiego, solistka Liliana Górska (mezzosopran), skrzypaczka Małgorzata Skorupa i pianista Andzrej Siarkieiwcz. W ich wykonaniu usłyszeliśmy kilka pieśni i utworów instrumentalnych Henryka Nitschmanna (był on także kompozytorem).
Elblążanin Henryk Nitschmann?
Henryk Nitschmann (1826-1905) urodził się i umarł w Elblągu, w naszym mieście spędził też niemal całe swoje życie. W okresie najmniej temu sprzyjającym – okresie rządów Bismarcka, Kulturkampfu i nasilenia działań germanizacyjnych wobec ludności polskiej zamieszkującej ziemie zaboru pruskiego – stał się propagatorem polskiej kultury i literatury wśród Niemców. Dokonał wielu przekładów polskich dzieł, zwłaszcza poezji, na język niemiecki i wydawał je w antologiach (największe uznanie w tym względzie przyniosła mu antologia „Polski Parnas”). Napisał też dla Niemców „Historię literatury polskiej”. Był również pisarzem (pisał po niemiecku), kompozytorem i muzykiem (grał na fortepianie, skrzypcach i wiolonczeli), organizatorem życia muzycznego w Elblągu w II połowie XIX w.
Ulica nazwana jego imieniem (boczna od ul. Hetmańskiej), dzięki inwestycjom ostatnich kilku lat staje się jedną z ładniejszych ulic miasta. Henryk Nitschmann na taką ulicę z pewnością sobie zasłużył.
Po południu zaś miała miejsce promocja książki ks. prof. Anastazego Bławata „Henryk Nitschmann. Życie i dzieło” nakładem wydawnictwa „Wilk stepowy” działającego od kilku miesięcy przy Bibliotece Elbląskiej. Autor skupił się w niej na tych dziełach Henryka Nitschmanna, które świadczą o jego zamiłowaniu do polskiej literatury i kultury.
Promocję uświetnili muzycy: znany elblążanom Chór Kameralny „Cantata” pod dyrekcją Waldemara Górskiego, solistka Liliana Górska (mezzosopran), skrzypaczka Małgorzata Skorupa i pianista Andzrej Siarkieiwcz. W ich wykonaniu usłyszeliśmy kilka pieśni i utworów instrumentalnych Henryka Nitschmanna (był on także kompozytorem).
Elblążanin Henryk Nitschmann?
Henryk Nitschmann (1826-1905) urodził się i umarł w Elblągu, w naszym mieście spędził też niemal całe swoje życie. W okresie najmniej temu sprzyjającym – okresie rządów Bismarcka, Kulturkampfu i nasilenia działań germanizacyjnych wobec ludności polskiej zamieszkującej ziemie zaboru pruskiego – stał się propagatorem polskiej kultury i literatury wśród Niemców. Dokonał wielu przekładów polskich dzieł, zwłaszcza poezji, na język niemiecki i wydawał je w antologiach (największe uznanie w tym względzie przyniosła mu antologia „Polski Parnas”). Napisał też dla Niemców „Historię literatury polskiej”. Był również pisarzem (pisał po niemiecku), kompozytorem i muzykiem (grał na fortepianie, skrzypcach i wiolonczeli), organizatorem życia muzycznego w Elblągu w II połowie XIX w.
Ulica nazwana jego imieniem (boczna od ul. Hetmańskiej), dzięki inwestycjom ostatnich kilku lat staje się jedną z ładniejszych ulic miasta. Henryk Nitschmann na taką ulicę z pewnością sobie zasłużył.
PD