"30 cm ponad chodnikami" z elblążanami

Fisz – raper i wokalista, choć nie tylko. Emade – producent, instrumentalista i jeszcze więcej. Na pierwszego swego czasu "nic nie działało jak czerwona sukienka", drugi między innymi kradł zapalniczki z O.S.T.R.-em. I tak, panowie są synami innego muzyka, Wojciecha Waglewskiego. Ich braterski duet stanowi trzon Tworzywa, ale muzyków w formacji jest oczywiście więcej. O ich podejściu do własnej twórczości dowiadujemy się co nieco z materiałów prasowych.

- Chociaż trudno mi określić dzisiaj gatunek muzyki, którą dzisiaj tworzymy, to nie ma wątpliwości, że nie brzmiałaby tak, a być może w ogóle nie byłoby nas na scenie muzycznej, gdyby nie hip-hop lat 90-tych i muzyka takich grup jak Tribe Called Quest i Beastie Boys” - mówi Fisz.

 

I coś w tej trudności w określeniu gatunku jest, co pokazał dzisiejszy koncert. Jednak nieważne, czy ze sceny dzisiejszego wieczoru dało się słyszeć rapowanie czy śpiewanie, czy panowie szli bardziej w stronę hip-hopu, czy jazzu, czy muzyki klubowej, czy... dźwięków z gry Super Mario na 8-bitowe konsole, fakty są jasne. A te fakty to: w miarę upływu koncertu publiczności było coraz więcej, a na koniec słuchacze stanowczo domagali się bisu (i oczywiście się go doczekali).

Poza tymi zawartymi w utworach nie padło dziś ze sceny wiele słów. W kolejnych kawałkach treści było jednak mnóstwo. Przytoczmy fragment jednego, bo żeby cytować wszystko, jest trochę "Za mało czasu".

Mam za mało czasu

Muzyka jest moim narkotykiem

Nic innego nie używam

Nie zażywam

I nie pije

Mam za mało czasu

Muzyka jest moim narkotykiem

moim rodzinnym miastem...

Przez ok. 1,5 godziny Fisz Emade Tworzywo tym (na szczęście legalnym) narkotykiem z powodzeniem dilowali w Elblągu. To nie był jednak koniec muzycznych atrakcji Elbląskiego Święta Chleba na ten wieczór. Po braciach Waglewskich z zespołem na scenie pojawiła się formacja Future Folk. Z kolei jutro czeka nas występ The Nierobbers. Pełny program Elbląskiego Święta Chleba jest tutaj.