
Czy wiesz, gdzie w Elblągu mieściła się kamienica „Pod Wielbłądem”? W którym miejscu znajdowała się przed wojną fabryka bielizny? O tych i innych ciekawostkach opowiada Karol Wyszyński, przewodnik PTTK, zapraszając na kolejną wędrówkę po historii elbląskich ulic. Dzisiaj ulica Bednarska, która przed wojną była jedna z najpiękniejszych uliczek starówki. Obecnie czeka na powrót do świetności.
Dom „Pod Wielbłądem” i siedziba rzemieślników
Ulica Bednarska w dawnych wiekach należała do ekskluzywnych. W źródłach pisanych zXV wieku można znaleźć informację, że zamieszkiwała ją wówczas niemal jedna czwarta elbląskich rajców. Większość mieszkańców była kupcami. Wybudowane tu kamienice był dość szerokie, na dwa pręty (nieco ponad 9 m), w znacznej części były budowane w stylu manierystycznym. Do bardziej znanych należała kamienica pod nr 30 „Pod Wielbłądem”, została wzniesiona w 1651 r.
Innym ciekawym budynkiem był Dom Towarzystwa Rzemieślniczego, którego ściana od strony rzeki była zarazem krawędzią nieistniejącej obecnie części Ścieżki Kościelnej prowadzącej w stronę ul. Rybackiej. Kamienica zajmowała przestrzeń dwóch działek, czyli ówczesnych 4 prętów i przypisana była do działki nr 10. Była ybudowana po I rozbiorze Polski, ozdobiona rokokowymi ornamentami, miała też żeliwną balustradę przedproża .W końcu lat 20. XIX w. budynek nabył Ferdynand Schichau na potrzeby elbląskiego zrzeszenia rzemieślniczego. W 1895 r. zakończono jego przebudowę na ten cel, w środku urządzono salę zebrań i restaurację.
Wartą wspomnienia jest też kamieniczka istniejąca dawnej pod nr 14. W czasach przynależności Elbląga do I Rzeczypospolitej w kamieniczce tej kwaterowali oficerowie polskiego regimentu.
Fabryka bielizny
W zachodniej części ulicę od rzeki oddzielała Brama Bednarska, zwana też Wodną. Powstała w 1379 r., później była nazywana Żurawią. Bramę rozebrano w 1791 r. W jej miejscu powstał później tzw. dom bramny. W pobliżu wspomnianej bramy, u zbiegu ul. Bednarskiej i wówczas istniejącej Wodnej, w 1924 r. Hermann Paulus założył pierwszą we Wschodnich Prusach fabrykę bielizny. Od tego czasu to miejsce zaczęto nazywać „Pasażem Paulusa”, bo ulica stała się efektownym deptakiem prowadzącym do rzeki, pełnym witryn sklepowych, w których eksponowano bieliznę.

W zakładzie pracowało początkowo prawie 60 szwaczek, aby przed zakończeniem swej działalności w Elblągu już 160. Fabrykant był pierwszą osobą, która zaczęła organizowaćw Elblągu pokazy mody oraz odczyty na tematy mody. Zaczynał jeszcze przed I wojną światową w Nowym Dworze Gdańskim, a następnie w Malborku, aby po wojnie przenieść się do Elbląga.
Ulica Bednarska ciągle czeka na powrót do świetności. Wiele działek nadal stoi pustych, na niektórych, pełnych błota i dziur, parkują samochody. Niestety, wiele wskazuje na to, że w najbliższych latach nic się tutaj nie zmieni.