W najbliższy czwartek (30 stycznia) Galeria EL otwiera wystawę "the bloop" Tomka Krupińskiego. Wernisaż rozpocznie się o godz. 18.
Na indywidualnej wystawie, która wypełni nawę główną i prezbiterium w Galerii EL, Tomek Krupiński zaprezentuje swoje najnowsze wieloelementowe formy z barwionej żywicy, wielkoformatowe obrazy oraz dźwiękowe obiekty świetlne. Obiekty zostały stworzone z kilkunastu tysięcy różnych rodzajów muszli, o pięknie brzmiących nazwach – Placuna Placenta, Placuna Ephium, Black Shell i Pen Shell, które kojarzyć nam się mogą z nazwami nieodkrytych (jeszcze) i niezbadanych lądów i wysp, umiejscowionych, gdzieś na antypodach naszej planety… i naszej wyobraźni. Taka też jest sztuka Krupińskiego… wielowymiarowa, wielowątkowa, pełna tajemnic i ścieżek do interpretacji, zapraszająca do zagłębienia się w najbardziej emocjonalne, intymne i zaskakujące skojarzenia i odczucia.
Słowem kluczem, które może przybliżyć nas do intencji, z jaką artysta tworzy swoje prace, jest „archetyp”, którego fizyczna reprezentacja jest obecna w materii jego sztuki. Jest nim najczęściej czarny dąb pozyskany z wykopalisk – prosto z głębi Ziemi. Drzewo, które pozostawało w wodzie i błocie przez ponad 3 tysiące lat, przechodzi transformację, zmienia swoją strukturę̨, kolor i nabiera ponadczasowych znaczeń, skłaniając nas jednocześnie do refleksji nad temporalnością, ale też kruchością ludzkiego życia.
“the bloop” to nazwa nadana podwodnemu dźwiękowi o ultraniskiej częstotliwości nieznanego pochodzenia, dźwięk został zarejestrowany w 1997 roku przez amerykańską National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). NOAA opisuje “bloop” jako dźwięk o wzrastającej przez ponad minutę częstotliwości, zarejestrowany przez wiele czujników odległych do pięciu tysięcy kilometrów od miejsca jego wystąpienia. Naukowcy NOAA wykluczają, aby dźwięk mógł być wywołany przez wytwory myśli technicznej człowieka, jak chociażby okręty podwodne czy bomby, czy znane ludzkiej nauce organizmy morskie. Jest on kilkukrotnie silniejszy od najgłośniejszego znanego dotychczas dźwięku pochodzenia biologicznego, wydawanego przez płetwala błękitnego. Doktor Christopher Fox z NOAA zasugerował, że może mieć on związek z odrywaniem się lodowców na Antarktydzie.*
Przestrzeń galerii wypełni się “qwasi-prehistoryczną” materią, pochodzącą z głębin “praoceanu”, z podziemnych warstw i złóż, nigdy nieodkrytych wykopalisk, gdzieś z najdalszych zakątków i okolic jądra Ziemi.
Do udźwiękowienia swoich prac artysta zaprosił Piotra Pawlaka, gitarzystę, kompozytora i producenta związanego z trójmiejską sceną muzyczną, którego kompozycja będzie integralną częścią wystawy.
* definicja zaczerpnięta z https://pl.wikipedia.org/wiki/Bloop
Tomek Krupiński – malarz, rzeźbiarz, designer, obieżyświat. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, uzyskał dyplom w pracowni prof. Kiejstuta Bereźnickiego. Jego prace znajdują się w wielu miejscach na świecie, jednak sam najbardziej docenia działania lokalne. Instalacja „Czółna” w Parku Północnym w Sopocie, wystawę interdyscyplinarną w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim, wnętrze baru „Stacja De Lux” czy realizacje w gdańskiej Montowni.
Piotr Pawlak – artysta, muzyk, producent nagrań. Tworzy muzykę do teatru, filmu, baletu, wystaw oraz widowisk multimedialnych. Prowadzi warsztaty dźwiękowe z osobami niepełnosprawnymi i dziećmi. Współtworzył zespoły Kury, Łoskot, Kaszebe, YeShe, Bielizna. Laureat Grand Prix Audionomia Award 2022 za najlepszy polski reportaż dźwiękowy. Autor opraw dźwiękowych i instalacji wielokanałowych do wystaw. Współpracował z Bożeną Biskupską, Anną Królikiewicz, Elżbietą Jabłońską i Honorata Martin.
Wernisaż wystawy: 30.01.2025 r., godz.: 18:00
Wystawa potrwa do: 09.03.2025 r.
Kuratorka: Emilia Orzechowska