UWAGA!

U Sewruka czarno-białe, ale w kolorze

 Elbląg, U Sewruka czarno-białe, ale w kolorze
fot. Mikołaj Sobczak

Pokolenie "baby boomers" wychowywane w latach PRL-u, ale także młodsze osoby mają teraz okazję cofnąć się w czasie do tego okresu, a to za sprawą najnowszej sztuki, której premiera odbędzie się 29 grudnia w Teatrze im. Aleksandra Sewruka w Elblągu. Zobacz zdjęcia.

Sztuka, która zawita na deski elbląskiego teatru pod koniec miesiąca, to „Czarno-białe w kolorze”. Będzie to 318. premiera, zamykająca ten rok, ale nie sezon. - To piękne przedstawienie, które opowiada o tęsknocie do przeszłości – mówi Paweł Kleszcz, dyrektor teatru.

Za reżyserię sztuki odpowiada Artur Hofman, autor między innymi wystawianego w Elblągu „Skrzypka na dachu”. Do udziału w projekcie namówił go Krzysztof Bartoszewicz (aktor elbląskiego teatru), który chciał zrealizować go w ramach Inicjatyw Aktorskich jako benefis z okazji 40-lecia swojej pracy artystycznej. - Bardzo dziękuję moim kolegom za to, że wyrazili zgodę, by wziąć udział w tym projekcie – mówi Krzysztof Bartoszewicz.

„Czarno-białe w kolorze” to muzyczny spektakl z tańcem oraz muzyką na żywo. Ze sceny usłyszymy wplecione w fabułę hity m.in. Krzysztofa Krawczyka, Czesława Niemena, Krzysztofa Klenczona, Karin Stanek, Filipinek i wielu innych.

- To dyskretny urok PRL-u, czyli dźwięki wspaniałych zespołów i nostalgia za tym, co było i oczekiwanie na to, co będzie - mówi Artur Hofman, reżyser. - W ciemne, zimowe wieczory, kiedy pada deszcz ze śniegiem i nie ma nic innego do roboty, zapraszamy do teatru, ponieważ tu rozgrzejecie się, zabawicie i wrócicie do domu w dobrych humorach.

Sztuka wystawiona zostanie 29 i 31 grudnia, w styczniu cztery razy, a w lutym dwa.

 

"Czarno-białe w kolorze"

Reżyseria i reżyseria świateł - Artur Hofman, kierownictwo muzyczne i przygotowanie wokalne aktorów - Dariusz Łapkowski, choreografia - Violetta Suska, scenografia - Krzysztof Bartoszewicz.

Występują: Teresa Suchodolska (ONA - Irena/Matka), Patrycja Bukowczan (Panna Młoda, Tancerka), Karina Węgiełek (Tancerka I), Krzysztof Bartoszewicz (Felicjan Kurde), Dominik Bloch (ON - Listonosz, Człowiek BOR-u, Dźwigacz, Babcia Klozetowa, Pan Młody, Milicjant), Artur Hauke (Barman), Mikołaj Ostrowski (Duch czasów), Dariusz Siastacz (Leszek Bosman), Witold Burakowski (gościnnie, Witko Muzykant), Aleksander Czarnecki (gościnnie, Tancerz).

AM

Najnowsze artykuły w dziale Kultura

Artykuły powiązane tematycznie

Zamieszczenie następnej opinii do tego artykułu wymaga zalogowania

W formularzu stwierdzono błędy!

Ok
Dodawanie opinii
Aby zamieścić swoje zdjęcie lub avatar przy opiniach proszę dokonać wpisu do galerii Czytelników.
Dołącz zdjęcie:

Podpis:

Jeśli chcesz mieć unikalny i zastrzeżony podpis
zarejestruj się.
E-mail:(opcjonalnie)
  • W PRLu to było najlepsze życie. Do dziś wspominam te cudowne lata. Teraz to jest dopiero depresja. Jak chciałoby się wrócić do tych czasów... Najlepsze wspomnienia mam z PRLu a jak był Stan Wojenny to miałem 6 lat.
  • Jak w stanie wojennym miałeś 6 lat, to o PRLu nie masz pojęcia.
  • A jednak jakieś mam. Nie było bananów ani pomarańczy za to Pewex był oknem na świat i zachód. Magia!!! Bony towarowe PKO zamiast dolarów no jak można tego nie pamiętać. Tak samo kartki na mięso i inne produkty pamiętam. Relaxy kozaki i adidasy Sofixy ach co to było za piękne dzieciństwo.
  • Byłeś dzieckiem. Nie znałeś co to choroby, chodzenie do pracy, problemy z pieniędzmi i co się dzieje na świecie. To nie dziwne, że masz takie wspomnienia. Współczesne dzieci też będą z zachwytem wspominać np.2024 bo mają inna perspektywę niż ty. A na spektakl polecam się wybrać.
  • A ja miałem 4 lata
  • Pan jubilat jest aktorem i scenografem? Szkoła teatralna i akademia sztuk pięknych? Brawo
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    1
    0
    Białe jest biale(2024-12-18)
  • Co to znaczy Inicjatywy Aktorskie? Pracują za darmo?
  • Serrio? Jak żyłeś w Hondurasie, to jako dziecko nie masz pojęcia jak żyłeś? Chyba coś nie zagrało na stykach.
  • @haniutek - Ale jako dziecko wspomina z tęsknotą. Pomimo, że nie było 150 kanałów TV, a dwa. Na początku do szkołynie trzeba było chodzić, za to można byłao całymi dniami śmigać na sankach. Skoro mówi, że miał 6 lat to widxział to oczyma dziecka a ty zaraz chodzernie do pracy problemy z puieniędzmi! Czy Twoje 6 letnie dzieci też chodzą do pracy i maja problemy z pieniędzmi! Czytaj ze zrozumieniem, co ktoś pisze. Bo nie wystawiasz sobie dobrej reputacji. Serio!
  • @Jamajos - Ja 10.Ale też fajn ie było, czołgi jeździły po ulicach, milicyjne nyskim i wcale nie prawda, że każdego leli, matki z dzieckiem np nie ruszyli.
  • To prawda, ja miałem prawie 10,ale też wspominam to czule. Jak były pomarsańcze to kubańskie na święta z bratniego kraju przywiezione. Banana jadłem raz ale mi nie posmakował, więc więcej nie chciałem. A Pewex, chodziło się z kolegami oglądać modele samochodów z Burago i popatrzeć na gumy Donalda, na napoje w puszkach. Bo w sklepach czasem były w butelkach np Tęczyn, ale w domu to herbatka. KIlka bonów towarowych mam za jakieś tam centy, na pamiatkę. Kartki na mięso, słodycze, alkohol, papierosy, cukier jasna sprawa. Pamietam jak babcia chodziła o 1 w nocy zająć kolejkę do mięsnego przed sklepem PSS, ale milicja nie gnębiła, skoro ludzie stoją w nocy po zakupy to mogą! Pomimo stanu wojennego. Relaksy miałem 2 pary niebiesko czarne i srebrno czarne, to był czad. A jak ciepło w nich było. I na sankach dawały radę pamiętam napis RELAX Nowy Targ. :) Dla mnie to były piękne chwile, jako dziecko nie musiałem się o nic martwić. Spodnie babcia przeszywała ze starych spodni matki, sweterki robiła na drutach. A ja dziękuję moim dziedkom, którzy już nie żyją i mojej matce, za wspaniałe dzxieciństwo, bez upolityczniania. DZIĘKUJĘ!
Reklama