Sekcja łyżwiarska Włókniarza już nieraz zwracała się z prośbą o przydzielenie butów i innego najpotrzebniejszego sprzętu sportowego, jednak za każdym razem otrzymywała odpowiedź, że są duże trudności w zakupie, informował Głos Wybrzeża z 16 września 1954 r.
Łyżwiarze elbląskiego Włókniarza przygotowują się pilnie do nadchodzącego sezonu zimowego. Prawie codziennie odbywają się na boisku „suche zaprawy”, w czasie których młodzież uczy się techniki jazdy i nabierze kondycji.
Ale jedna rzecz martwi wszystkich. Sekcja nie posiada sprzętu. Wprawdzie w magazynie znajduje się 14 par nowych panczenów, ale bez butów.
Sekcja łyżwiarska Włókniarza już nieraz zwracała się z prośbą do Rady Okręgowej ZS Włókniarz w Gdańsku o przydzielenie butów i innego najpotrzebniejszego sprzętu sportowego, jednak za każdym razem otrzymywała odpowiedź, że są duże trudności w zakupie.
Ciekawe, dlaczego takich trudności nie ma Rada Okręgowa ZS Stal w Gdańsku, która potrafiła postarać się o doskonały sprzęt dla swej sekcji łyżwiarskiej.
Najwyższy czas, ażeby również Rada Okręgowa Włókniarza zainteresowała się wreszcie swoim kołem sportowym w Elblągu i umożliwiła sekcji łyżwiarskiej zaopatrzyć się w niezbędny sprzęt.
Ale jedna rzecz martwi wszystkich. Sekcja nie posiada sprzętu. Wprawdzie w magazynie znajduje się 14 par nowych panczenów, ale bez butów.
Sekcja łyżwiarska Włókniarza już nieraz zwracała się z prośbą do Rady Okręgowej ZS Włókniarz w Gdańsku o przydzielenie butów i innego najpotrzebniejszego sprzętu sportowego, jednak za każdym razem otrzymywała odpowiedź, że są duże trudności w zakupie.
Ciekawe, dlaczego takich trudności nie ma Rada Okręgowa ZS Stal w Gdańsku, która potrafiła postarać się o doskonały sprzęt dla swej sekcji łyżwiarskiej.
Najwyższy czas, ażeby również Rada Okręgowa Włókniarza zainteresowała się wreszcie swoim kołem sportowym w Elblągu i umożliwiła sekcji łyżwiarskiej zaopatrzyć się w niezbędny sprzęt.
oprac. Olaf B.