W Elblągu mamy wiele zapominalskich pasażerów. Szczególnie dotyczy to kobiet. Kto kiedyś odwiedził biuro rzeczy znalezionych w siedzibie elbląskich tramwajów, zdziwił się na pewno, ile i jakie można znaleźć tam rzeczy, które zostały znalezione w naszych tramwajach - pisała elbląska prasa w 1928 r.
Rozwalił wystawę sklepową apteki
Dziś w godzinach przedpołudniowych wiejska furmanka wskutek nieuważnego zawracania uderzyła w wystawę apteki przy ulicy Murarskiej (niem. Maurerstraße) i rozwaliła ją na drobne kawałki. Młody woźnica stracił prawdopodobnie panowanie nad końmi, dlatego doszło do tego wypadku (ET, środa, 01.02.1928 r.).
Niezmieniona sytuacja na elbląskim rynku pracy
Ogólna sytuacja na rynku pracy niewiele się zmieniła. Liczba ludzi bezrobotnych wyrównała się wskutek wymeldowania się części osób. W przemyśle drzewnym sytuacja pogorszyła się wskutek zwolnienia części stolarzy w wyniku zmniejszenia popytu. Osoby poszukujące pracy: 2407 (ubiegły tydzień 2388), w tym mężczyzn 2078, kobiet 329 (320) (ET, czwartek, 02.02.1928 r.).
Coraz więcej licytacji komorniczych
Z roku na rok wzrasta sprzedaż mieszkań komorniczych. W roku 1927 w tutejszym sądzie rejonowym pod młotek poszło 86 mieszkań. Rok wcześniej, w 1926 było takich mieszkań 70. Ze względu na słabą sytuację finansową zgłasza się niewiele interesantów na licytacje sądowe, więc niektóre mieszkania osiągają niskie ceny (ET, piątek, 03.02.1928 r.).
Wypadek przy pracy w przemyśle drzewnym Wittkowski
Dziś przed południem podczas wyładowywania drewna nieszczęśliwemu wypadkowi uległ Johann Kuhnert z Wikrowa (niem. Gr. Wickerau). Spadła na niego wielka belka, zmiażdżyła klatkę piersiową i mężczyzna w stanie ciężkim został przetransportowany do szpitala (ET, sobota, 04.02.1928 r.).
Co można znaleźć w elbląskich tramwajach?
W Elblągu mamy wielu zapominalskich pasażerów. Szczególnie dotyczy to kobiet. Kto kiedyś odwiedził biuro rzeczy znalezionych w siedzibie elbląskich tramwajów, zdziwił się na pewno, ile i jakie można znaleźć tam rzeczy, które zostały znalezione w naszych tramwajach. W pierwszej linii są to damskie rękawiczki, od tych najzwyklejszych po te bardziej wartościowe. Po nich należy wymienić damskie parasolki, potem laski i aktówki. Bardzo często elblążanki zostawiają torebki. Przed kilkoma tygodniami pewna właścicielka ziemska w podeszłym wieku miała pecha zostawić w tramwaju torebkę z papierami wartościowymi oraz 1160 marek w gotówce. Konduktor uczciwie oddał właścicielce jej zgubę, za co otrzymał 50 marek znaleźnego. Portmonetki z i bez zawartości, artykuły spożywcze, torby podróżne, zabawki dziecięce, kolczyki, brożki, naszyjniki, również kapelusze damskie czy męskie należą do najbardziej obiegowych przedmiotów. Również monety i banknoty są dostarczane do biura rzeczy znalezionych. Tak jak to było w przypadku starszego robotnika, który zapodział w tramwaju dwa banknoty 10-markowe z ostatniej wypłaty. W przeciągu ostatnich tygodni pewna kobieta zgubiła trzy razy swoje kosztowne futro ze skunksa, a jej młody małżonek dał za pierwszym razem 5 marek, za drugim 10 marek, a za trzecim 15 marek znaleźnego (ET, poniedziałek, 06.02.1928 r.).
Nowe chodniki przy Bema
Trawniki po stronie południowej ulicy Bema (niem. Hindenburgstraße) zostaną otoczone siatką. Chodniki od szpitala św. Jerzego [szpital staromiejski w Elblągu, pierwotnie część kompleksu, w skład którego wchodził także kościół św. Jerzego - Wikipedia] do ulicy Żeromskiego (niem. Pott Cowle Straße) powstaną również wiosną (ET, wtorek, 07.02.1928 r.).
130 lat winiarni E. Mac Donald
Tutejszy sklep z winem E. Mac Donald (właściciel pan Martnes) przy ulicy Stary Rynek 36 (niem. Alter Markt) ma 130 lat. Według ustnych przekazów firma może być jeszcze starsza. Sklep nie zawsze nosił nazwę E. Mac Donald, jednak handel winem był prowadzony pod tym adresem od 1 kwietnia 1796 roku. Winiarnię założył handlarz Johann Wend. W roku 1804 sprzedał sklep Karlowi Ernstowi Kawerau. Po nim kolejnymi właścicielami byli Gottfried Ferdinand Lorenz (1832), Ferdinand Wilhelm Triebler (1842), Christian i Detlev Wittmack (1875), Emil Mac Donald (1878) i Willy Martnes (1907). Poprzedni nieżyjący już właściciel Emil Mac Donald był prawdopodobnie potomkiem szkockich kupców. W roku 1580 przybyła bowiem do Elbląga angielska społeczność kupiecka […]. Dopiero wraz z pojawieniem się w Elblągu króla Gustawa Adolfa ze Szwecji w lipcu 1626 roku angielscy kupcy zagrzali tu miejsce na dobre. Od tego czasu część Szkotów i Anglików została tutaj i weszła w związki małżeńskie (ET, wtorek, 07.02.1928 r.).