Określenie właściwego wzoru podatkowego jest o tyle kluczowe, że zgodnie z art. 45 ustawy o PIT podatnicy mają obowiązek składać urzędom skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, według ustalonego wzoru. Deklaracja PIT 37 jest jednym z wielu dostępnych dla podatników formularzy podatkowych, co prawda najpopularniejszym – nie mniej służy jednak określonemu gronu odbiorców, ściśle ustalonym przez ustawodawcę.
Podstawa prawna
Rozpoczynając pracę z formularzem zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, podatnik może zapoznać się z pouczeniem znajdującym się na pierwszej stronie druku. Tam znajdują się między innymi trzy podstawowe informacje, dotyczące podstawy prawnej złożenia zeznania, terminu jego złożenia oraz miejsca jego złożenia. Zgodnie z nim, podstawą prawną złożenia PIT 37 jest art. 45 ust. 1, ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), zwanej dalej” ustawą”.
Wyciąg z przepisów (Ustawa o PIT art. 45 ust. 1)
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Warunki do skorzystania z PIT 37
W ramach tradycyjnej wersji zeznania PIT 37, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), znajduje się pouczenie dla kogo został przeznaczony formularz. W związku z nim uznawać należy, że formularz został przeznaczony dla podatników, którzy w danym roku podatkowym spełniają pięć podstawowych warunków:
1. uzyskali przychody ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej) wyłącznie za pośrednictwem płatników lub innych podmiotów obowiązanych do sporządzenia imiennej informacji o wysokości tych dochodów (przychodów);
2. nie prowadzili pozarolniczej działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej;
3. nie są obowiązani doliczać do uzyskanych dochodów dochodów małoletnich dzieci;
4. nie obniżają dochodów o straty z lat ubiegłych;
5. nie odliczają tzw. minimalnego podatku dochodowego.
Do najważniejszych warunków uprawniających do skorzystania z tego rodzaju deklaracji, należą więc konieczność uzyskiwania przychodów z określonych źródeł (położonych na terenie kraju) za pośrednictwem płatników. Nieprowadzenie działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej. Niedoliczeniu dochodów małoletnich dzieci oraz nie obniżający dochodów o straty oraz nieodliczający minimalnego podatku dochodowego.
W przypadku, jeżeli podatnicy chcą wnosić o tak zwane wspólne opodatkowanie małżonków, powyższe warunki dotyczą obojga z nich. W przypadku, jeżeli małżonkowie nie spełniają warunków do rozliczenia w ramach PIT 37 (a ma do nich zastosowanie art. 45 ust. 1 Ustawy o PIT), to z największym prawdopodobieństwem powinni przygotować drugą najpopularniejszą deklarację podatkową – PIT 36. Rozliczenie w ramach PIT 37 jest możliwe również dla osób samotnie wychowujących dzieci. PIT 37 może również posłużyć (pod określonymi warunkami) osobom, których miejsce zamieszkania (dla celów podatkowych) znajduje się w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, albo Konfederacji Szwajcarskiej.
Katalog podmiotów korzystających z PIT 37
Do najpopularniejszych przykładów wykorzystania PIT 37, należeć będą (po spełnieniu wszystkich warunków ustawowych) będzie konieczność rozliczenia przychodów uzyskiwanych z tytułów, takich jak na przykład:
1. wynagrodzenia i inne przychody ze stosunku pracy;
2. wynagrodzenia i inne przychody ze stosunków pokrewnych do stosunku pracy;
3. emerytur;
4. rent krajowych (w tym rent strukturalnych oraz rent socjalnych);
5. świadczeń przedemerytalnych;
6. zasiłków przedemerytalnych;
7. należności z tytułu członkostwa w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych;
8. należności z tytułu członkostwa w innych spółdzielniach zajmujących się produkcją rolną;
9. zasiłków pobieżnych z ubezpieczenia społecznego;
10. stypendiów;
11. przychodów z działalności wykonywanej osobiście - na przykład umów zlecenia, kontraktów menadżerskich, zasiadania w radach nadzorczych, pełnienia obowiązków społecznych, działalności sportowej;
12. przychodów z praw autorskich;
13. przychodów z innych praw majątkowych;
14. świadczeń wypłaconych z Funduszu Pracy;
15. świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
16. należności za pracę przysługujących tymczasowo aresztowanym;
17. należności za pracę przysługujących skazanym;
18. należności z umowy aktywizacyjnej.
Źródła opracowania:
- Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.). zwana dalej "Ustawa o PIT”;
