Psycholog dziecięcy to osoba, która jest w stanie pomóc rodzicom uporać się z problemami, które dręczy dziecko. Żeby do tego jednak doszło – trzeba dać mu szansę i zgłosić się po pomoc. To nadal bardzo trudne dla wielu rodziców. Niestety, nadal jeszcze w wielu osobach silnie pokutuje przekonanie, że pójście z dzieckiem do psychologa dziecięcego jest powodem do wstydu. Takie osoby zwlekają z tą decyzją, bo boją się stygmatyzacji i napiętnowania społecznego. Warto jednak przełamać swoje opory – w końcu chodzi o dobro dziecka. Pomóc w tym może zdobycie odpowiedniej wiedzy. Jak wygląda pierwsza wizyta z dzieckiem u psychologa? Jak się do niej przygotować? Jakie pytania mogą paść w gabinecie psychologa dziecięcego? Jak wybrać najlepszego specjalistę? Sprawdź!
Pierwsza wizyta z dzieckiem u psychologa
Pierwsza wizyta z dzieckiem u psychologa nie będzie Twoją pierwszą wizytą – początkowe spotkanie odbywa się bez obecności dziecka, byś mógł porozmawiać z psychologiem o dziecku – jego problemie, Twoich obawach, niepokojących symptomach i wszystkim innym, co pomoże psychologowi i Tobie opracować wspólne cele, do których będziecie dążyć dla dobra dziecka.
Dopiero potem przychodzi pora na wizytę z dzieckiem. Psycholog dziecięcy będzie chciał zostać sam na sam z dzieckiem. Przeprowadzenie kilku spotkań bez obecności rodziców sprawia, że psycholog dziecięcy jest w stanie dotrzeć do dziecka i zbudować między sobą a nim więź, która pomoże zbudować prawidłową relację. To z kolei pozwoli mu szybciej dotrzeć do dziecka i sedna problemu, które go gnębi.
Może się zdarzyć tak, że psycholog dziecięcy zgodzi się na to, by pierwsze wizyty dziecka przebiegały w obecności rodziców, ale to bardzo wyjątkowa sytuacja. Może do niej dojść na przykład wtedy, gdy dziecko cierpi z powodu silnego lęku separacyjnego. Będzie jednak dążyć do tego, by w końcu udało się przeprowadzić spotkanie bez obecności rodziców.
Trudno jednoznacznie powiedzieć, jak przebiega takie spotkanie. Wszystko dlatego, że psycholog dziecięcy dobiera swoje metody działania do potrzeb i możliwości konkretnego dziecka. Dziecko podczas takich spotkań może grać w różne gry, rysować i rozmawiać.
Rozmowa jest bardzo ważna – przebiega w luźnej i przyjaznej atmosferze. Jak rozmawiać z psychologiem dziecięcym? Przede wszystkim szczerze. Pamiętaj też, że rozmowa w gabinecie nie jest żadnym przesłuchaniem, tylko właśnie pogawędką, która ma być jak najbardziej komfortowa i przyjazna dla dziecka. To bardzo pomaga w otworzeniu się dziecka i pozwala na lepsze dotarcie do niego i jego problemów.
Pamiętaj, żeby nie wchodzić do gabinetu psychologa dziecięcego zaraz po tym, gdy dziecko z niego wyjdzie. Nie wypytuj o przebieg spotkania, nie strofuj dziecka i nie naciskaj ani na nie, ani na specjalistę. Takie zachowanie może sprawić, że dziecko utraci zaufanie do swojego psychologa, może poczuć się też zranione przez Ciebie i uznać, że mu wcale nie ufasz.
Nie martw się, jeśli psycholog uzna, że jest taka potrzeba – sam Cię wezwie, by poinformować Cię o czymś, co mogło go, na przykład, zaniepokoić. Jeśli tego nie robi – wszystko jest w porządku. Dziecko też podzieli się z Tobą informacjami na temat tego, co robiło w gabinecie psychologa – jeśli będzie miało na to ochotę. Jeśli nie, nie zmuszaj go do tego, pozwól mu wszystko sobie spokojnie przemyśleć.
Jak przygotować się do wizyty u psychologa?
Warto się przygotować do wizyty u psychologa, bo to pomoże sprawić, że pierwsze spotkanie dziecka z psychologiem przebiegnie w jak najlepszy sposób. W ramach przygotowania przede wszystkim wytłumacz dziecku kim jest psycholog dziecięcy. Nie ukrywaj przed nim prawdy, nie strasz psychologiem i absolutnie nie wmawiaj, że idzie tam za karę.
Komunikat dostosuj do wieku dziecka i jego możliwości poznawczych. Tłumacz wszystko spokojnie i odpowiedz na wszystkie pytania dziecka. Jeśli nie znasz na jakieś pytanie odpowiedzi – nie kłam, nie ukrywaj tego, ale obiecaj, że spróbujesz się dowiedzieć.
Powiedz dziecku, co czeka go u psychologa. Nie strasz go, nie nakazuj kategorycznie odpowiadać na wszystkie pytania. Powiedz, że będzie tam robiło różne rzeczy – rozmawiało i odpowiadało na pytania, ale też grało czy rysowało lub bawiło się w inny sposób. Wszystko zależy od tego, co zaproponuje psycholog. Powiedz mu też jak rozmawiać z psychologiem dziecięcym. Wytłumacz, że jeśli nie chce i nie czuje się na siłach odpowiadać na jakieś pytania, może o tym spokojnie powiedzieć.
Jeżeli będzie miało jakieś pytania do psychologa – niech nie boi się ich zadawać. Wszystko ma sprawić, by czuło się w gabinecie bezpiecznie i komfortowo.
Zanim dojdzie do spotkania dziecka z psychologiem dziecięcym, odbędzie się pierwsza, wstępna wizyta, bez udziału dziecka, wyłącznie z Tobą. Do tego też możesz się przygotować – im lepiej to zrobisz, tym owocniej przebiegnie całe spotkanie.
Przygotuj sobie wszystkie pytania, które chcesz zadać psychologowi. Spisz też wszystkie informacje, które mogą mieć znaczenie – wszystko to, co Cię niepokoi i budzi Twoje wątpliwości. W ten sposób o niczym nie zapomnisz już w samym gabinecie.
Jeśli masz dokumentację z innych poradni psychologicznych, zabierz je ze sobą. Tak samo, jeśli dysponujesz oceną opisową dziecka lub opinią wydaną przez nauczyciela-wychowawcę albo pedagoga szkolnego. Wszystko to może mieć ogromne znaczenie i ułatwić naprawdę wiele spraw.
Jakie pytania może zadać psycholog dziecięcy?
Trudno jest odpowiedzieć jednoznacznie na to pytanie. Wszystko zależy od tego z jakim problemem się do niego zgłosisz. Z całą pewnością na samym początku, jeszcze zanim spotka się z dzieckiem, będzie chciał zebrać swoisty wywiad biograficzny. Zapyta o wiek dziecka, jego środowisko rodzinne, szkolne i rówieśnicze. Wszystko po to, by jak najbardziej zrozumieć sytuację dziecka i poznać jego najbliższe środowisko, które ma ogromny wpływ na dziecko.
Będzie pytać też o samo dziecko – o jego usposobienie, postępy w nauce, o to jak radzi sobie w szkole i jak dogaduje się z innymi dziećmi. O jego zainteresowania i sposób spędzania wolnego czasu – o to wszystko może też pytać już samo dziecko, gdy nadejdzie czas wizyty dziecka u psychologa dziecięcego.
Dużo pytań zależy od problemu, z którym się do niego zgłosisz. Może Cię zapytać też o zdrowie dziecka – zdarza się, że problemy natury psychologicznej wynikają z powodu chorób somatycznych. Zapyta Cię też o to od kiedy zauważasz niepokojące Cię objawy i jak zmieniło się dziecko pod ich wpływem.
Wspólnie z psychologiem, jeszcze bez obecności dziecka, będziecie też rozmawiać na temat strategii pomocy i celów, do których będziecie razem dążyć. Pamiętaj, że aby cała terapia i spotkania w gabinecie psychologa były naprawdę owocne i skuteczne, musisz pracować z dzieckiem też w domu – sam psycholog może bardzo pomóc, ale nigdy nie zrobi za Ciebie wszystkiego.
Psycholog dla Twojego dziecka - jak wybrać dobrego specjalistę?
Wybór odpowiedniego psychologa dziecięcego ma ogromne znaczenie. Zarówno Ty, jak i dziecko musicie czuć zaufanie do psychologa i czuć się dobrze w jego towarzystwie. To bardzo ważne, bo tylko tak uda wam się opracować strategię działania, by pomóc dziecku.
Psycholog dziecięcy nie jest Twoim wrogiem. Nie jest też po to, by Cię oceniać czy krytykować. Jest Twoim sprzymierzeńcem w walce o zdrowie i szczęście Twojego dziecka. Dlatego jeśli nie czujesz się w jego towarzystwie swobodnie i nie potrafisz tego zmienić – pomyśl o zmianie specjalisty.
Żeby go znaleźć, możesz rozpytać się w swoim najbliższym otoczeniu. Coraz więcej osób korzysta z pomocy psychologa dziecięcego – może w gronie Twojej rodziny i przyjaciół jest ktoś, kto może Ci kogoś polecić.
Sprawdzaj też opinie w Internecie, nie wahaj się też zadzwonić do poradni psychologicznej, by zapytać o wszystkie dręczące Cię kwestie. Umów się na spotkanie z psychologiem, rozejrzyj się po gabinecie i przede wszystkim pytaj – to pomoże Ci lepiej poznać psychologa. Wybierz takiego, którego poglądy czy spojrzenie na świat są zbieżne z Twoimi. W ten sposób łatwiej uda Ci się zbudować platformę wzajemnego porozumienia, która jest kluczowa w budowaniu wzajemnych stosunków dla dobra dziecka.
--- art. sponsorowany ---