We wrześniu ubiegłego roku elbląska Rada Miejska nadała rondu na skrzyżowaniu ulic Królewieckiej i Fromborskiej nazwę Pionierów Oświaty. Dziś uroczyście odsłonięto tablicę z nazwą. Kim byli patroni ronda?
„Początki powojennego szkolnictwa elbląskiego były niezwykle trudne. Budynki szkolne były zniszczone lub zdewastowane. Jedna z pierwszych elbląskich nauczycielek wspominała: „W przekazywanych budynkach szkolnych nie było ławek i tablic, okna były zabite deskami, brakowało ogrzewania. Z uszkodzonych budynków szkolnych młodzież i nauczyciele sami usuwali gruz. Brakowało książek i zeszytów. Tablice w klasach zastępowały pomalowane na czarno deski. Niełatwa była także sytuacja materialna i mieszkaniowa nauczycieli. Należność za ich pracę często regulowano z opóźnieniem, także w darach w naturze“ - możemy przeczytać w książce „Elbląg od pradziejów do współczesności“ Andrzeja Grotha.
- Powojenna historia elbląskiego szkolnictwa rozpoczyna się w maku 1945 r., kiedy do Elbląga przybywa Brunon Talaśka, który otrzymał zadanie zorganizowania szkolnictwa w Elblągu. Już 10 maja rozpoczyna działanie Inspektorat Szkolny w Elblągu na czele z Brunonem Talaśką. Wspierali go m. in. Kazimierz Dynia, Edmund Marczak... - mówił Janusz Nowak, wiceprezydent Elbląga na dzisiejszej uroczystości.
Pierwszy rok szkolny w powojennym Elblągu rozpoczął się 4 września 1945 r. W trzech szkołach podstawowych uczyło się 896 dzieci pod kierunkiem 22 nauczycieli. Kolejne szkoły powstawały „jak grzyby po deszczu“ z uwagi na wzrastającą liczbę ludności miasta i co za tym idzie większą ilość dzieci.
- 19 września otworzono w Elblągu Dom Nauczyciela. Mieścił się on przy ul Kopernika 18-20. Znajdowały się tam miejsca hotelowe, mieszkania dla nauczycieli. Była stołówka dla nauczycieli i ich rodzin. Bardzo ważna instytucja, bo wówczas z zaopatrzeniem było bardzo ciężko - mówił Gerard Przybylski, prezes elbląskiego oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego.
2 października 1945 r. rozpoczęło działalność pierwsze po wojnie Liceum i Gimnazjum. „W użytkowanie oddano jej budynek przy ul. Armii Czerwonej 128. [dziś ul. Królewiecka - przyp. SM.]. O ile na początku miała ona charakter czterooddziałowego gimnazjum ogólnokształcącego, zapewniającego absolwentom uzyskanie tylko tzw. małej matury, to od stycznia 1946 r. wzbogaciła się o dwie pierwsze klasy liceum i do końca roku szkolnego 1945/46 liczba uczniów wzrosła do ponad dwustu siedemdziesięciu osób. “ - możemy przeczytać w opracowaniu „Rozwój szkolnictwa elbląskiego w latach 1945 - 1970“ autorstwa Katarzyny Bukato.
Dziś (14 października) imię pionierów oświaty otrzymało rondo na skrzyżowaniu ulic Królewieckiej i Fromborskiej. Uchwała w tej sprawie została podjęta przez Radę Miejską w Elblągu we wrześniu ubiegłego roku. „ Latem 1945 roku przybyło do Elbląga kilkunastu nauczycieli, którzy już 4 września rozpoczęli pracę. Wśród Pionierów elbląskiej oświaty wielu nauczycieli, podczas okupacji, należało do Tajnej Organizacji Nauczania. Dla dobra oświaty i polskości płacili niekiedy najwyższą cenę, jaką jest ludzkie życie. Przedstawiciele Związku Nauczycielstwa Polskiego od początku tworzenia oświaty w naszym mieście, tj. od 1945 roku po dzień dzisiejszy dbali i dbają o jej jakość, wysoki poziom kształcenia oraz rozwój intelektualny wielu pokoleń elblążan.“ - możemy przeczytać w uzasadnieniu projektu uchwały.
- Nie chcemy używać nazwisko, bo można kogoś pominąć. I wtedy dopiero byłby kłopot. Nazwa ronda ma upamiętniać wszystkich: tych znanych z imienia i nazwiska oraz tych bezimiennych - mówił Gerard Przybylski.
