Teraz ja - Nasza klasa „c”

Po rozmowie telefonicznej było spotkanie, opowieści i padł pomysł - organizujemy spotkanie. Na profilu klasy zaczęli pojawiać się inni koledzy i koleżanki z klasy „c” rocznik 1975-1983 w Szkole Podstawowej nr 19.Okazało się, że Jacek miał głowę pełną pomysłów, jak zorganizować spotkanie tak, aby było ono nostalgiczną podróżą w czasie i wesołą zabawą. Nieocenioną pomoc w zorganizowaniu tego spotkania, które odbyło się 7 czerwca, miała Monika. Zaproszone zostały obie Panie wychowawczynie, które nie kryły swojego zaskoczenia, a po spotkaniu wzruszenia.
     O godzinie 12 na apelu szkolnym po 25 latach od ukończenia szkoły było pasowanie na ucznia i wpinanie tarczy szkoły, tak jak 33 lata temu. Zajrzenie do klas przywołało wspomnienia, przejrzenie kronik szkolnych dało mnóstwo wrażeń. Wszystko było jak kiedyś, tylko szkoła wydawała się być mniejsza i ciaśniejsza. Potem w najładniejszej kamieniczce na Starym Mieście Elbląga obiad wytwornie podany przez Celebrę. Po części oficjalnej przystąpiliśmy do nadrabiania utraconego kontaktu ze sobą, oj się działo…
     Nie przeszkadzało nam to, że ktoś jest bardziej wykształcony lub że ktoś zajmuje bardziej wyeksponowane stanowisko czy też jest bardziej zamożny. Byliśmy tymi samymi dziećmi o anielskich twarzach: Martą i Renią, Wojtkiem, Jackiem i Sławkiem… . Po takich spotkaniach człowiekowi przybywa energii, chciałby zatrzymać czas i cieszyć się chwilą. Niestety, przyjemności trzeba dawkować, a to, co dobre, szybko się kończy. I tak, w poniedziałek wszyscy zaczęli rozjeżdżać się w cztery strony świata. Do następnego spotkania moi mili, ten wiersz dedykuje Wam.
     

     Żal
     Żal że czasu za mało
     że marzeń nikt nie dogoni
     że myśl znów uleciała
     że dłoń z dala od dłoni
     że człowiek odszedł w dal
     że słowa zostały w ustach
     że ptak odleciał sam
     że wokół głośna pustka
     że wciąż brakuje pokory
     że wiosna zamienia się w lato
     że kwiaty przekwitły wczoraj
     że dzisiaj zmienia się w przeszłość.