UWAGA!

Czekają na zmiany

”Ciągle niepewna jest przyszłość połączeń kolejowych na trasie Elbląg-Tolkmicko. O utrzymanie wszystkich pociagów na tej trasie starają się samorządy” - donosi Gazeta Olsztyńska.

”Przedstawiciele elbląskiego samorządu powiatowego ciągle walczą o utrzymanie wszystkich połączeń kolejowych na trasie Elbląg, Frombork, Braniewo, Tolkmicko. Kolej chce je ograniczyć, ponieważ linie są nierentowne".
     ”- Powołaliśmy specjalny zespół samorządowy, który opracował optymalny rozkład jazdy pociągów na tej trasie - poinformowała Gazetę Janina Gajewska, naczelnik wydziału komunikacji i transportu elbląskiego starostwa powiatowego. - Dyrekcja PKP nieco go zmieniła. Naszym zdaniem na niekorzyść pasażerów. Kolej nie uwzględnia naszych próśb".
     Zdaniem samorządowców PKP zachowuje się tak, jakby nie zależało jej na dużej liczbie pasażerów.

A moim zdaniem...

Najnowsze artykuły w dziale Prasówka

Artykuły powiązane tematycznie

Zamieszczenie następnej opinii do tego artykułu wymaga zalogowania

W formularzu stwierdzono błędy!

Ok
Dodawanie opinii
Aby zamieścić swoje zdjęcie lub avatar przy opiniach proszę dokonać wpisu do galerii Czytelników.
Dołącz zdjęcie:

Podpis:

Jeśli chcesz mieć unikalny i zastrzeżony podpis
zarejestruj się.
E-mail:(opcjonalnie)
A moim zdaniem... (od najstarszych opinii)
  • zaden samorzad w polsce nie podpisal umowy z pkp na utrzymywanie nierentownych linii kolejowych (chodzi o doplaty). byc moze elblag bedzie pierwszy? jesli nie polaczenie elblag-braniewo moze funkcjonowac (jesli sie cos ruszy) tylko jako linia turystyczna
  • Kolejowa linia „nadzalewowa” została wybudowana przez towarzystwa turystyczne i stanowiła ich własność. Może na fali reprywatyzacji PKP odda towarzystwom turystycznym ich obiekt i wypłaci sowite odszkodowanie za 50 lat eksploatacji i czerpania zysków? Ufam, że pod ich zarządem linia ta znowu stanie się rentowna. (czy coś pokręciłem?).
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    0
    0
    Andrzej(2001-02-27)
  • MEMORANDUM MIEJSCOWEGO ABORYGENA. Czas nieubłaganie mija. Niezbyt to wyszukane słowo, ale jak prawdziwie oddaje istotę rzeczy, zwłaszcza w odniesieniu do naszych obecnych realiów dnia codziennego. Przemijanie jest domeną czasu , ale nie koniecznie musi być przyległością śmiertelników, szczególnie to nie postrzeżone, które prowadzi do bylejakości, zaniechań i sprowadza sprawę do marginalnych pokładów sił witalnych człowieka. Jest tyle do zrobienia, aby zaistnieć w świadomości europejskiej, tej średniej, nie najwyższych lotów, tej która pierwsza pozwoli, w pełni tego słowa znaczeniu, nazwać nas pełnoprawnymi członkami nowej Europy. Obszar na którym żyjemy – to nasza ojczyzna, miejsce w którym się urodziliśmy i obecnie egzystujemy, być może jest to także obszar bardzo bliski ludziom innych nacji, którzy stąd także wywodzą swoje korzenie. Ja jako rodowity elblążanin, chciałbym podzielić się kilkoma spostrzeżeniami wynikającymi z potrzeby i konieczności szybkiego działania, które da początek (mam nadzieję) powstaniu inicjatywy zarówno władz lokalnych jak i miejscowej społeczności. Na początek proponuje zająć się niszczejącym mieniem kolei w obrębie Naszej Krainy. PKP ogromny organizm, obecnie bardzo niewydolny, powodujący liczne konflikty i zawirowania w gospodarce naszego kraju. Abnegacja kolei jest ogromna, nie można liczyć na jej udział w jakiejkolwiek inicjatywie regionalnej, nie mówiąc już nic o inicjatywach gminnych lub powiatowych. Zróbmy to sami wyprzedzając wszystkich, których jeszcze można wyprzedzić, zagospodarowując substancję bogatą w gęsta sieć szlaków kolejowych ( niektórych już pozbawionych torowisk) będącą nerwem naszej krainy. Co raz pojawiają się sygnały o zamykaniu lub wręcz całkowitej likwidacji niektórych linii kolejowych. Ostatnio straszy się nas, o zgrozo, zamknięciem linii Nadzalewowej Elbląg-Braniewo. Ten szlak kolejowy powstał głównie aby eksponować uroki tego miejsca i prawdę powiedziawszy żaden inny środek komunikacji powszechnej nie jest w stanie przejąć tej roli, lub ją zastąpić. Cała Europa dostrzega istotną funkcję społeczno-ekologiczną kolei i w sposób wydatny modernizuje swoje szlaki. Natomiast nasza kolej wycofuje się z niewiadomych przyczyn z przetargu na autobusy szynowe – tani, lekki i szybki tabor do obsługi ruchu lokalnego a rozkład jazdy pociągów kojarzy nam się nierozwiązywalnym zadaniem matematycznym, którego niewykonalność wynika z błędnie przyjętych założeń (nikt nie analizuje potrzeb społecznych i rynku tego rodzaju usług). Nadal kierujemy się źle pojętym „dobrem społecznym”, a w dziedzinie prawa „małą szkodliwością społeczną”. Ten bełkot jest nie do przyjęcia, bo cały czas drepczemy w miejscu a Europa Zachodnia poważnie się zastanawia, czy przyjąć nas do siebie i czy już na to zasłużyliśmy. Z drugiej strony nie ma co się oszukiwać, EWG w obszarze Polski zainteresowane jest przede wszystkim nowym dużym „rynkiem zbytu”, a nie naszą gospodarką, czy też innymi naszymi domenami. Naszym wielkim potencjałem są piękne tereny i samorządność lokalna – nowy organizm społeczny, który rodzi się w bólach, ale zaczyna już żyć i doskonale funkcjonować, są na to rozliczne przykłady. Proponuję więc aby zainteresować się majątkiem PKP, który obumiera i niszczeje w sposób katastrofalny. Wszystkich problemów obecnej chwili nie załatwi powszechna motoryzacja i jej rozliczne fetysze, oferowane nam na co dzień. Kraje, które przeżyły chorobę motoryzacji w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych kładą duży nacisk na komunikację powszechną i starają się stymulować niekontrolowany rozwój kultury kółka z silnikiem. W obszarze majątku kolei i jej działalności można by zaproponować: · Wynajęcie wagonów i stworzenie objazdowych tanich hotelików dostępnych nawet dla kieszeni biednego studenta (standard schronisk młodzieżowych). Każda, nawet mała stacja posiada bocznicę, wodociąg i telefon, a te właśnie media zaspokoją w pełni potrzeby tego rodzaju przedsięwzięcia. · Część wynajętych wagonów można przeznaczyć na wyszynk - tanie smaczne i ze standaryzowane jadłodajnie, które będą stanowiły konkurencję dla sieci nawet MacDonalda. Wagony tego typu mogą stać nie tylko na torowiskach ale także w eksponowanych miejscach miejscowości na imitacji torów, doskonale wkomponowane w krajobraz (to samo można dokonać ze starymi tramwajami). Dwa momenty są tu najistotniejsze: menu (proste i smaczne), wystrój i zewnętrzny wygląd tego typu wagonu – pełna standaryzacja opracowana przez fachowców. · Przy szlakach kolejowych istnieje dużo niewykorzystanych , niszczejących budynków i zabudowań. PKP nie ma żadnej koncepcji na zagospodarowanie tego mienia, można by się pokusić o szczegółową analizę tego zagadnienia. Ta substancja budowlana może spełniać wielorakie funkcje, warunkowane lokalnymi potrzebami. Podstawową jednak sprawą jest uregulowanie stanu prawnego powyższych nieruchomości, co wiąże się głównie z przeprowadzeniem procesu uwłaszczenia, a ta operacja prawna nie została dokonana powszechnie. Z moich obserwacji wynika, że na terenie Polski Północnej proces uwłaszczenia dokonano w odniesieniu do 50% (podejście optymistyczne) mienia administrowanego przez PKP. · Zagospodarowanie starych szlaków kolejowych, pozbawionych torów, doskonale nadających się na przykład do adaptacji na trasy rowerowe z całą infrastrukturą im towarzyszącą (np.stary szlak kolejowy, pozbawiony torów, łączył kiedyś Elbląg z Ostródą i Iławą) · Bogate gminy lub ich związki mogą się pokusić, wspólnie z lokalnym establishmentem o wykup małych, bardzo atrakcyjnych szlaków kolejowych, tworząc z nich doskonałą ofertę turystyczną. Te i inne przykłady, które można by mnożyć dają niezbite dowody, że niemoc sprawczą można pokonać, przełamując pewne stereotypy , tworząc politykę lokalną, która zapewni nowe miejsca pracy i dochody, tak teraz potrzebne samorządom. Z wyrazami szacunku. Wojciech Pawlak
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    0
    0
    Wojciech Pawlak - AM(2001-02-27)
  • Panie Wojtku. Ja tu się produkuję po 3-7 wersów... a Pan taką petardę! Gratuluję, przeczytałem i zgadzam się z Pana opinią.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    0
    0
    Andrzej(2001-02-27)
  • Wychodząc naprzeciw wzrastającemu zainteresowaniu rowerem, jako środkiem rekreacji, poznania i komunikacji samorządy lokalne wystąpiły z propozycją restytucji koncepcji ścieżek rowerowych. Warmińsko - Mazurskie Biuro Planowania Przestrzennego w Olsztynie opracowało Studium Ścieżek Rowerowych. Szansę rozwoju ruchu rowerowego na Warmii i Mazurach stwarzają: korzystne położenie, doskonałe walory przyrodniczo-krajobrazowe oraz historia udokumentowana zachowanym bogatym dziedzictwem kulturowym. Celem podjęcia prac projektowych nad Studium jest rozwinięcie szczegółowe projektu Europejskich Tras Rowerowych Polski Północnej (Velo Henseatica) - projekt już realizowany w Polsce Północno-Zachodniej oraz opracowanie tras rowerowych dla Warmii i Mazur oraz Pomorza w ramach regionalnej i nadbałtyckiej współpracy - wpisanie ich w istniejącą sieć tras. Sieć tras rowerowych województwa służyć ma rozwojowi turystyki w regionie i jego promocji jak również rekreacji, edukacji i poznaniu walorów przyrodniczych, historycznych regionu, integracji społeczeństw oraz ograniczeniu szkodliwego oddziaływania na tereny szczególnie chronione. W Studium wyznaczono trasy rowerowe międzynarodowe i międzyregionalne. Przy wyznaczaniu tych tras wzięto pod uwagę: 1. Koncepcje rozwoju transeuropejskich (projekt Eurovelo) i krajowych tras rowerowych (Velo Henseatica). 2. Atrakcyjność przyrodniczą: czyste i nieskażone środowisko; różnorodność ukształtowania terenu; bogactwo flory i fauny; obszary chronione. 3. Atrakcyjność kulturową: zasoby kulturowe, krajobraz kulturowy, 4. Bazę turystyczną. 5. Lokalizację węzłów obsługi turystyki rowerowej. 6. Wykorzystanie istniejących dróg o niewielkim natężeniu ruchu i nieczynne torowiska. Wyznaczone trasy mają charakter przelotowy wiążąc ze sobą punkty przelotowe istotne z punktu widzenia turystycznego państwa, regionu i obszaru. Będą one funkcjonowały w powiązaniu z projektowaną siecią węzłów usługowych rozmieszczonych w sposób zapewniający dobrą obsługę cyklistom. Uzupełnieniem wymienionych tras będą trasy lokalne, które poprzez powiązanie z jakimś ośrodkiem czy węzłem usługowym będą miały charakter pętli. Trasy rowerowe międzynarodowe. Przez obszar Polski Północnej w projekcie Euro Velo znalazła się trasa nr 10 "Hanzeatycka" - to trasa wokół Bałtyku przechodząca przez St. Petersburg - Helsinki - Sztokholm - Ystad - Kopenhaga - Świnoujście - Gdańsk - Kaliningrad - Kłajpedę - Rygę - do St. Petersburga ( na rysunku przebieg jej został pokazany w sposób uproszczony). W nawiązaniu do programu Euro Velo oraz do istniejącej sieci ścieżek rowerowych Europy zachodniej powstał projekt Europejskich Tras Rowerowych Polski Północnej, biorących początek na granicy polsko - niemieckiej i prowadzących do granicy na wschodzie Polski z Litwą i Obwodem Kaliningradzkim. W projekcie tym uwzględniono 2 warianty przebiegu korytarzy ścieżek międzynarodowych przez obszar Polski Północnej: trasa nadmorska oraz trasa Tysiąca Jezior Północnych. Trasa nadmorska Na terenie Polski trasa prowadzi od Świnoujścia terenem nadmorskim , przechodzi przez Światowy Rezerwat Biosfery w okolicach Łeby, półwysep Helski, Władysławowo, dalej prowadzona jest wariantowo przez Kaszuby lub drogę nadmorską z Gdańska na Mierzeję Wiślaną . Na teren Warmii i Mazur wchodzi z kierunku Malborka - (wariant prowadzony przez teren Kaszub), dalej przebiega przez Żuławy Wiślane, Elbląg, Wysoczyznę Elbląską, Frombork, Braniewo do Kaliningradu. Trasa Tysiąca Jezior Północnych Trasa z zachodu Europy wprowadzona na teren Polski w Choszcznie wiąże Pojezierze Pomorskie /przebiega przez Czaplice, Gryfino, Szczecinek, Bory Tucholskie/ z Pojezierzem Mazurskim , na które wkracza po przekroczeniu Pojezierza Chełmińsko - Dobrzyńskiego i Iławskiego. Na obszarze województwa Warmińsko - Mazurskiego trasa ta prowadzona jest przez Iławę, Ostródę, Olsztyn, Lidzbark Warmiński, Kętrzyn, Węgorzewo, Gołdap w kierunku Litwy i Białorusi. Na obszarze Województwa Warmińsko - Mazurskiego uzupełnieniem tras międzynarodowych są: · warianty trasy Tysiąca Jezior Północnych: - na odcinku Węgorzewo - Giżycko - Gołdap. - na odcinku Iława - Lubawa - Olsztynek - Olsztyn. · odgałęzienia od trasy Tysiąca Jezior Północnych: - z Lidzbarka Warm. w kierunku przejścia granicznego w Bezledach do Kaliningradu, - z Olsztyna przez Szczytno, Pisz i Augustów w kierunku Białorusi. · szlak Bociani, szlak nadgraniczny wiążący trasę nadmorską z trasą tysiąca Jezior Północnych. Biegnie on z Braniewa, przez Pieniężno, Sępopol do Węgorzewa. Na obszarze województwa zaprojektowano 1.034 km tras międzynarodowych, w tym 275 km przebiega po drogach utwardzonych, 169 km po nieczynnych torowiskach, a pozostałe odcinki przebiegają po nieutwardzonych drogach. Trasy międzyregionalne Na obszarze województwa zostały one poprowadzone tak, aby zapewnić powiązanie Warmii i Mazur z przyległymi województwami oraz zapewnić spójność tras międzynarodowych na naszym obszarze. Poprowadzone zostały przez tereny o różnorodnym bogactwie kulturowym i przyrodniczym. Łączna długość zaprojektowanych tras na obszarze województwa wynosi 1.160km, w tym po drogach utwardzonych 247km, po nieczynnych torowiskach 119km. - trasa Mława - Działdowo - Dąbrówno - Samborowo - Zalewo - Kanał Elbląsko Ostródzki - Elbląg umożliwia powiązanie Mazowsza, części zachodniej województwa Warmińsko - Mazurskiego z obszarem nadmorskim - trasa Suwałki - Stare Juchy - Orzysz - Mikołajki - Mrągowo - Biskupiec - Olsztyn umożliwia powiązanie Suwałk z Olsztynem, a poprzez trasę międzynarodową Olsztyn - Iława umożliwi przejazd z zachodu na wschód i środkową część województwa. - trasa Działdowo - Nidzica - Szczytno wiąże Mazowsze z Wielkimi Jeziorami Mazurskimi - trasa Myszyniec - Szczytno - Biskupiec - Lidzbark wiąże rejon Kurpi z przejściem granicznym w Bezledach oraz terenami nadmorskimi - trasa Księży Lasek (Myszyniec) - Rozogi - Pisz - Orzysz - Giżycko wiąże rejon Kurpi i Mazowsza z Wielkimi Jeziorami Mazurskimi - trasa Ruciane Nida - Mikołajki - Ryn - Giżycko wiąże ze sobą trasy międzynarodowe wzdłuż Wielkich Jezior Mazurskich - trasa Karwica - Ruciane Nida - Mrągowo - Święta Lipka - Kętrzyn - Garbno - Drogosze - Mołtajny zapewnia spięcie trzech tras rowerowych międzynarodowych - trasa Stare Juchy - Ełk - Krzywe - Boryny - Augustów umożliwia przejazd w rejon Biebrzańskiego Parku Narodowego oraz w rejon Pojezierza Augustowskiego z kierunku Wielkich Jezior Mazurskich - trasa Lidzbark W. - Orneta - Pasłęk - Dzierzgoń - Malbork wiąże w części północnej województwa Malbork, obszar Kanału Elbląsko - Ostródzkiego z międzynarodową trasą Olsztyn - Lidzbark W., a pośrednio kieruje ruch w rejon Wielkich Jezior Mazurskich - trasa Worlity - Morąg - Orneta - Pieniężno wiąże trasę międzynarodową Olsztyn - Iława z przejściem granicznym w Gronowie - trasa Szeląg - Ostróda - Mielno obsługuje obszar Parku Krajobrazowego. Jest łącznikiem pomiędzy trasą międzynarodową Iława - Olsztyn , a jej wariant prowadzony jest przez Pola Grunwaldzkie - trasa Nidzica - Brzeźno wiąże Mazowsze z Olsztynem poprzez trasę międzyregionalną Działdowo - Szczytno i międzynarodową Iława - Olsztyn - trasa Mrągowo - Ryn wiąże te dwa ważne ośrodki turystyczne w rejonie Pojezierza Mrągowskiego i Wielkich Jezior Mazurskich - trasa Rakowice - Nowe Miasto Lubawskie - Brodnica wiąże województwo z Toruniem - trasa Pisz - Kolno wiąże województwo z obszarem zachodnim Podlasia (Łomża) - trasa Iława - Biskupiec - Grudziądz wiąże województwo z Grudziądzem. Parametry techniczne ścieżek rowerowych Szerokości ścieżek rowerowych powinny wynosić zgodnie z warunkami technicznymi, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. nr 43 z 14.05.99 roz.9): - 1,5 m - gdy jest ona jednokierunkowa, - 2,0 m - gdy jest ona dwukierunkowa, - 2,5 m - przy łączeniu ruchu pieszego i rowerowego. Szerokości ścieżek rowerowych należy ustalać indywidualnie, jeżeli oprócz ruchu rowerowego pełni ona inne funkcje. Pochylenie podłużne nie powinno przekraczać 5%. W wyjątkowych wypadkach dopuszcza się pochylenie większe niż 15%. Pochylenie poprzeczne powinno być jednostronne i wynosi 1% do 3%, w zależności od rodzaju nawierzchni i powinno umożliwiać spływ wody opadowej. Oznakowanie Dla zapewnienia rowerzyście bezpieczeństwa należy trasy rowerowe oznakować zgodnie z wymaganymi przepisami dotyczącymi znaków i sygnałów drogowych (Roz. MTiGM oraz SWiA nr 622 z dn. 21.06.1999r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych Dz.U. nr 58). Nawierzchnie ścieżek rowerowych. Rower jako pojazd o sztywnym zawieszeniu wymaga nawierzchni równych. Zawsze powinna być to nawierzchnia typu lekkiego o minimalnej grubości warstw. Rodzaj nawierzchni na trasach rowerowych zależy od funkcji trasy, obciążenie ruchem rowerowym i miejsca przebiegu. Na terenach zabudowanych, trasa rowerowa może służyć również jako promenada, ciąg pieszo-rowerowy, w przypadku dużego obciążenia ruchem. Na ciągach służących jako dojazdy do pracy należy wykonać nawierzchnię trasy rowerowej w technologii nawierzchni ulepszonej tj. mieszanek mineralno-bitumicznych gr. 3 cm, klinkieru drogowego, kostki betonowej typu Polbruk, z płyt drogowych typu TRELINKA, płyt betonowych lub betonu cementowego. Poza terenem zabudowy na trasach rekreacyjnych nawierzchnie tras rowerowych mogą być wykonane w technologii drogi (nawierzchni) gruntowej profilowej, drogi gruntowej ulepszonej - nawierzchni gruntowej stabilizowanej cementem, bitumem, wapnem, nawierzchni twardych ulepszonych - żwirowych, tłuczniowych. Nawierzchnie na trasach rekreacyjnych winny być wykonywane z materiałów miejscowych z uwagi na koszt nawierzchni. W drugim etapie nawierzchnie te mogą być wykorzystane jako podbudowa dla nawierzchni ulepszonych. Korzyści i efekty rozwoju turystyki rowerowej przemawiają za tworzeniem niezależnej, proekologicznej sieci tras rowerowych o funkcjach rekreacyjno-turystycznych i komunikacyjnych. Wielostronne korzyści przemawiają za popularyzacją roweru i budową tras rowerowych. Do elementów pozytywnych należą efekty: Zdrowotny - ruch, relaks w kontakcie z naturą (długie trasy, wycieczki, spacery). Codzienny ruch wpływający korzystnie na prawidłowy metabolizm organizmu. Poznawczy - poznawanie: krajobrazu, ciekawych obiektów środowiska przyrodniczego i kulturowego, ludzi, zwyczajów, ogólnie kultury, historii, języków i.t.p. Ekonomiczny - jedna z tańszych form wypoczynku. Ekologiczny - jest to czysty środek transportu (bez spalin, bez hałasu). Dowolności wyboru - możliwość doraźnego komponowania trasy (brak uzależnień zewnętrznych). Integracyjny - zacieśnianie przyjaźni, dobrych kontaktów ze współwędrującymi. Wzbogacania innych form wypoczynku - wędrownego, samochodowego (zamiana roweru na trasy po okolicy); pobytowego - wycieczki w oparciu o stałą bazę pobytową. Użytkowy - jako środek transportu w mieście i na wsi (do pracy, do szkoły, po zakupy). Sportowy - rywalizacja na każdym poziomie niezależnie od wieku. Wychowawczy - kształtowanie charakteru przy pokonywaniu różnych utrudnień. Promocyjny - promocja agroturystyki. Ekonomiczny i gospodarczy - powstanie sieci obsługi ruchu rowerowego (aktywizacja gospodarcza); możliwość zarobkowania przy zbiorach owoców i.t.d.; zwiększenie frekwencji w obiektach kultury. Popularyzacja ruchu rowerowego wymaga wspólnych działań na szczeblu centralnym, regionalnym i lokalnym - użytkowników rowerów, producentów, handlowców oraz planistów i projektantów. Szczególną rolę należy powierzyć mas mediom oraz czynnikowi społecznemu. Siła stowarzyszeń użytkowników roweru tkwi w tym, że są one reprezentatywnym głosem mieszkańców. INFORMACJA O ŹRÓDŁACH POZYSKIWANIA ŚRODKÓW PRZEZ SAMORZĄDY NA ROZWÓJ TURYSTYKI ROWEROWEJ 1. Program SAPARD Istnieje możliwość pozyskania środków w ramach komponentu 4.1.3 Programu SAPARD - "Zwiększanie atrakcyjności turystycznej obszarów wiejskich". Celem szczegółowym komponentu jest zwiększenie dochodu poprzez wzrost atrakcyjności terenów wiejskich. Priorytetami są: zagospodarowanie terenu (ścieżki rowerowe, szlaki piesze, parkingi, ogrodzenia, urządzanie terenów zielonych i inne); tablice dydaktyczne, informacyjne i regulaminowe; urządzenia rekreacyjno sportowe (wiaty, place zabaw, inne); obiekty kultury fizycznej, turystyki i wypoczynku; pomosty, mola; inne elementy małej infrastruktury turystycznej. O przyznanie dotacji mogą ubiegać się organizacje pozarządowe prowadzące działalność non-profit, gminy i związki gmin. Wysokość dotacji może stanowić do 50% całkowitych zakwalifikowanych kosztów projektów, ale nie więcej niż 25.000 EURO. W przypadku związków międzygminnych wynosi: liczba gmin razy 20.000 Euro na inwestycję. Wnioskodawcy powinni wykazać, że planowana inwestycja zwiększy atrakcyjność turystyczną obszaru i wpłynie na lepsze wykorzystanie istniejących i planowanych miejsc noclegowych. Podstawowe kryteria oceny projektów: wielkość wkładu własnego (środki publiczne i prywatne), koordynacja z działaniami promocyjnymi, liczba podmiotów z sektora turystyki działających w regionie. Komponent ten będzie wdrażany przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. W każdym województwie projekty będą poddane ocenie wg Arkusza Ocen Projektów przez Grupę Ekspertów. Olsztyński Oddział Terenowy ARiMR mieści się przy ul. Św. Wojciecha 2/11 tel. (089) 535 03 38. 2. Program Współpracy Przygranicznej PHARE Program ten funkcjonuje od 1994r. i stanowi największy program pomocy bezzwrotnej (ok. 22% ogólnej kwoty Programu Phare). Jedną z jego części jest wspieranie współpracy w regionie Morza bałtyckiego (obejmuje woj. warmińsko - mazurskie). Priorytetami są: ochrona środowiska; transport; rozwój gospodarczy: wspieranie małej i średniej przedsiębiorczości, turystyka w tym rowerowa; zasoby ludzkie. Ze względu na procedurę wyboru i realizacji projektów, podobną do obowiązującej w krajach UE, głęboką decentralizację i przestrzeganie zasad pomocniczości, program ten może spełnić istotną rolę w przygotowaniu naszego kraju do korzystania z funduszy Strukturalnych Unii Europejskiej. Jednostką odpowiedzialną za realizację programu jest Władza Wdrażająca Program Współpracy Przygranicznej Phare, 00-557 Warszawa, Al. Ujazdowskie 19, tel. (022) 694 73 08. 3. Współpraca z Polskim Towarzystwem Turystyczno - Krajoznawczym Istnieje możliwość uzyskania środków finansowych z Głównej Komisji Turystyki PTTK we współpracy z oddziałami terenowymi na np. Oznakowanie szlaków turystycznych, w tym rowerowych.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    0
    0
    Warmińsko - Mazurskie Biuro Pl(2001-02-27)
  • Trzcińsko-Bagienne jest bardzo płodnym województwem, szczególnie jeśli chodzi o aborcję wszelkiej inicjatyway i jej rozmywanie - My Aborygeni Miejscowi w Elblągu to wiemy.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    0
    0
    Wojciech Pawlak -Aborygen M(2001-02-27)
  • Doskonałość istnienia Biura Planowania w Olsztynie polega na tym, że nkt (szczególnie z Elbląga) nie zna wytworów ich myśli twórczej. Tacy ostatnio jesteśmy zakrenceni. Proponuję podpisywać się pod swoimi anonsami. Wszyscy będziemy wiedzieli z kim amamy do czynienia. Hasło - OTWARTA PRZYŁBICA.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    0
    0
    Wojciech Pawlak-Aborygen M(2001-02-27)
  • Dziękuję Panie Anonimie Andrzeju.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    0
    0
    Wojciech Pawlak-Aborygen M(2001-02-28)
Reklama