W pierwszej części artykułu wskazaliśmy, iż umowa sprzedaży towarów bądź zawierana za pośrednictwem Internetu bądź innego nośnika informacji umożliwiającego porozumiewanie się na odległość, jest zwana umową „zawieraną na odległość”. Po otrzymaniu towaru zakupionego w ten sposób, możemy dokonać jego zwrotu w terminie 10 dni, nawet nie podając przyczyny. Aby jednak umowa w ogóle doszła do skutku, sprzedawca „na odległość” musi spełnić względem kupującego szereg obowiązków.
Konsument powinien być poinformowany, przy użyciu środka porozumiewania się na odległość, najpóźniej w chwili złożenia mu propozycji zawarcia umowy, o: imieniu i nazwisku (nazwie), adresie zamieszkania (siedziby) przedsiębiorcy oraz organie, który zarejestrował działalność gospodarczą przedsiębiorcy, a także numerze, pod którym przedsiębiorca został zarejestrowany, istotnych właściwościach świadczenia i jego przedmiotu, cenie lub wynagrodzeniu obejmujących wszystkie ich składniki, a w szczególności cła i podatki, zasadach zapłaty ceny lub wynagrodzenia, kosztach oraz terminie i sposobie dostawy, prawie odstąpienia od umowy w terminie dziesięciu dni, ze wskazaniem wyjątków, czyli sytuacji, gdy przed upływem dziesięciodniowego terminu przedsiębiorca rozpocznie świadczenie usług, na co konsument wyrazi zgodę, kosztach wynikających z korzystania ze środków porozumiewania się na odległość, jeżeli są one skalkulowane inaczej niż wedle normalnej taryfy, terminie, w jakim oferta lub informacja o cenie albo wynagrodzeniu mają charakter wiążący, minimalnym okresie, na jaki ma być zawarta umowa o świadczenia ciągłe lub okresowe, miejscu i sposobie składania reklamacji. Istotne jest przy tym to, iż informacje, o których mowa powyżej, powinny być sformułowane jednoznacznie, w sposób zrozumiały i łatwy do odczytania. Należy pamiętać, iż przedsiębiorca jest obowiązany do potwierdzenia konsumentowi na piśmie informacji, o których mowa powyżej, najpóźniej w momencie rozpoczęcia spełniania świadczenia. Nie może być tak, iż konsument często osoba młoda, będzie miała problemy interpretacyjne. Istnieją bowiem przypadki, gdy oznaczenie sprzedawcy będzie wskazane w taki sposób (różne adresy siedziby głównej, oddziałów albo filii, działu sprzedaży, działu marketingu), iż konsument nie będzie wiedział gdzie tak naprawdę wysłać oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Jest to niejednokrotnie celowe działanie „nierzetelnych” sprzedawców, którzy w ten sposób chcą wpłynąć na niezachowanie wymogów przez kupującego odnośnie odstąpienia od umowy. Dlatego też zawierając tego typu umowę, warto zadzwonić do sprzedawcy albo napisać maila z zapytaniem, gdzie ewentualnie należy wysłać oświadczenie od umowy, i dopiero po uzyskaniu dokładnej odpowiedzi od sprzedawcy (i to najlepiej na piśmie) zdecydować się na dokonanie zakupu. Musimy bowiem pamiętać, iż głównym celem sprzedawcy jest sfinalizowanie transakcji, natomiast w przypadku późniejszych możliwych problemów, to konsument będzie musiał podjąć szereg kroków, niejednokrotnie prawnych, w celu wyegzekwowania należnych mu na podstawie przepisów praw.
Projekt „Bezpieczeństwo zakupów w Internecie” realizowany przez Elbląskie Centrum Mediacji i Aktywizacji Społecznej finansowany przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Projekt „Bezpieczeństwo zakupów w Internecie” realizowany przez Elbląskie Centrum Mediacji i Aktywizacji Społecznej finansowany przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Elbląskie Centrum Mediacji i Aktywizacji Społecznej