Wyrokiem z 28 lutego br. (Dz. U. 2006 Nr 38, poz. 268) Trybunał Konstytucyjny rozwiał wątpliwości Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który zwrócił się do Trybunału z pytaniem prawnym dotyczącym tzw. zastępczego doręczania pism, opartego na domniemaniu, że pismo z sądu dotarło do adresata.
Członkowie Trybunału z Wiesławem Johannem jako przewodniczącym orzekli, iż art. 73 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 Nr 153, poz. 1270 z późń. zm.), dopuszczający ów tryb, jest niezgodny z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji. Istota jego sprowadza się do możliwości zaledwie siedmiodniowego przechowywania na poczcie lub w gminie sądowego awiza bez konieczności jego ponawiania.
Zdaniem Trybunału dotychczasowe stosowanie normy prawnej zawartej w art. 73 w/w ustawy pozbawiało obywateli konstytucyjnego prawa do sądu, ponieważ jeśli list do zainteresowanego nie dotrze, nie wie on nie tylko o terminie rozprawy, ale także o treści wyroku. W związku z powyższym nie może więc dotrzymać terminów na złożenie odwołania i w rezultacie przegrywa.
Ponadto Trybunał uznał, iż była to regulacja naruszająca zasady sprawiedliwej procedury sądowej oraz że tylko poprzez uznanie wspomnianego art. 73 w/w ustawy za niezgodny z Konstytucją można ograniczyć ryzyko pozbawienia adresata istotnej informacji.
Wyrok jest ostateczny.
Zdaniem Trybunału dotychczasowe stosowanie normy prawnej zawartej w art. 73 w/w ustawy pozbawiało obywateli konstytucyjnego prawa do sądu, ponieważ jeśli list do zainteresowanego nie dotrze, nie wie on nie tylko o terminie rozprawy, ale także o treści wyroku. W związku z powyższym nie może więc dotrzymać terminów na złożenie odwołania i w rezultacie przegrywa.
Ponadto Trybunał uznał, iż była to regulacja naruszająca zasady sprawiedliwej procedury sądowej oraz że tylko poprzez uznanie wspomnianego art. 73 w/w ustawy za niezgodny z Konstytucją można ograniczyć ryzyko pozbawienia adresata istotnej informacji.
Wyrok jest ostateczny.
Magdalena Szefer – CPF Krislex