W piątek (8 lipca) Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu oraz Kulturzentrum Ostpreußen w Ellingen zaprosiły mieszkańców na wernisaż wystawy „Od jasnego Artusa do dubeltowego koźlaka. Piwo i browary od Wisły po Niemen“. Zdjęcia.
- Współtwórcą i inspiratorem wystawy jest Wolfgang Freyberg, dyrektor Kulturzentrum Ostpreußen w Ellingen. Użyczone zostały nam dwujęzyczne postery informacyjne, dotyczące historii browarnictwa na terenach Prus Wschodnich i Zachodnich - mówi dr Joanna Szkolnicka z Muzeum Archeologiczno - Historycznego w Elblągu.
Na wystawie zaprezentowane zostały m. in. obiekty ze zbiorów Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu, z zasobów elbląskiego browaru oraz z kolekcji członków Elbląskiego Klubu Birofilów i osób prywatnych: Adama Olszewskiego, Rafała Wiśniewskiego, rodziny Skubisz, Artura Miki i Andrzeja Szkolnickiego. Jednym z ciekawszych eksponatów jest segregator z 340 stronami zapisków, raportów i korespondencji dotyczącej elbląskiego browaru Englisch Brunnen z lat 1914 - 1943. Znajdziemy w nim na przykład prośbę o wysyłkę piwa z browaru na front wschodni w 1915 r. Możemy również obejrzeć akcje browaru Englisch Brunnen o wartości 400 marek z 1928 roku, kolekcję elbląskich, firmowych otwieraczy do piwa, etykiety na butelki piwa browaru Englisch Brunnen, czy butelki browarów w Elblągu, Braniewie, Miłomłynie i Pile sprzed 1945 roku.
- Powodem, który skłonił nas do utworzenia tej wystawy było 500 lat ustawy dotyczącej czystości piwa. Od 1516 roku wolno było wytwarzać w Niemczech piwo, na które musiały się składać słód jęczmienny, chmiel i woda. Jest to najstarsza ustawa dotycząca artykułów spożywczych na świecie - mówi Wolfgang Freyberg.
Historia browarnictwa na tych terenach sięga średniowiecza. Piwo warzono zarówno w klasztorach, jak i poszczególnych miastach, a zgodnie z prawem chełmińskim do sporządzania złocistego trunku uprawniony był każdy właściciel posesji w mieście zakonnym. Również na podzamczach krzyżackich zamków warzono piwo dla rycerzy zakonnych i dla załogi. W średniowieczu piwo było podstawowym napojem, konsumowanym przez wszystkich, na co wpływ miała m. in. fatalna jakość wody pitnej. Z biegiem czasu warzenie piwa stało się rzemiosłem, co doprowadziło do powstania wyspecjalizowanych cechów, m. in. browarników, piwowarów i słodowników. Warzelnictwo słodu było szlachetnym zajęciem, a piwowarzy i pokrewni im rzemieślnicy byli zamożni i zaliczali się do miejskiego patrycjatu (zgodnie ze statutem elbląskiego cechu browarników z 1428 r. należeć mogli do niego jedynie kupcy i członkowie rady miasta). Okres szczytowego rozwoju browarnictwa w Prusach Królewskich i Książęcych przypada na XVI i XVII w., po czym liczba browarów na tych terenach systematycznie zmniejszała się do ok. 1815 r. Dopiero w epoce industrializacji powstało wiele nowych i nowoczesnych browarów, przede wszystkim w dużych miastach jak Gdańsk, Elbląg czy Królewiec, ale też w tych mniejszych jak Tczew, Malbork, Kwidzyn czy Gniew.
Przypomnijmy, że na dziedzińcu muzeum w dniach 8-9 lipca gości Elbląski Festiwal Piwa, gdzie swoją ofertę prezentują najlepsze browary rzemieślnicze z całej Polski.
