Na sesji Rady Miasta i za pośrednictwem mediów wśród polityków toczyła się dyskusja w temacie: prywatyzować EPEC, czy nie prywatyzować? Pewne środowiska polityczne zaproponowały, że być może najlepszą formą podjęcia decyzji jest referendum czy zasięgnięcie opinii mieszkańców. Prowokator, mieszkaniec Elbląga, jako pierwszy zabieram głos w tej sprawie. Poważne tematy są niezmiernie nudne i sądzę, że niewielu czytelników dotrwa do końca. Ale może warto spróbować.
Głównym wytwórcą ciepła i energii elektrycznej w Elblągu jest Elektrociepłownia. Aktualna nazwa to Energa Kogeneracja Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.
Kogeneracja jest to proces technologiczny jednoczesnego wytwarzania energii elektrycznej i użytkowej energii cieplnej w elektrociepłowni. Ze względu na mniejsze zużycie paliwa, zastosowanie kogeneracji daje duże oszczędności ekonomiczne i jest korzystne pod względem ekologicznym – w porównaniu z odrębnym wytwarzaniem ciepła i energii elektrycznej.
Głównym dystrybutorem ciepła w Elblągu jest Elbląskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. Z uwagi na posiadanie kotłowni przy ul. Dojazdowej jest również wytwórcą pokrywającym w sposób nieznaczny zapotrzebowanie mieszkańców w ciepło. Główne zadanie to jednak dystrybucja, czyli po prostu transport energii cieplnej z miejsc jej wytworzenia do miejsc sprzedaży mieszkańcom.
Tyle wprowadzenia w temat. Przedstawię teraz stanowisko – jaka strategia gospodarki cieplnej powinna być optymalna dla mieszkańców. Stanowisko wynika z lektury artykułu umieszczonego na stronie Urzędu Regulacji Energetyki o skonsolidowanej działalności wytwórcy i dystrybutora w Łodzi. Konsolidacja w naszym przypadku to nic innego jak połączenie firmy wytwórczej i dystrybucyjnej w jedną firmę. Opinia składać się będzie z wybranych fragmentów tego artykułu. Oto pierwszy:
„Za połączeniem w jednym przedsiębiorstwie elektrociepłowni (wytwórcy ciepła i energii elektrycznej) oraz zakładu sieci cieplnej (dystrybutora ciepła) przemawiają zarówno argumenty teoretyczne, jak i praktyczne. Nie ulega żadnej wątpliwości, że system cieplny tworzą takie główne jego składowe, jak źródła wytwarzania (elektrociepłownie), sieć cieplna i odbiorcy ciepła. Nie ma możliwości dostarczania ciepła odbiorcom bez istnienia dwóch pozostałych elementów systemu i odpowiedniej współpracy między nimi. Aby odbiorcy ciepła mogli otrzymywać ciepło na najbardziej korzystnych warunkach, np. po relatywnie niskiej cenie, wytwarzanie i dystrybucja winny podlegać wspólnej, jednoczesnej regulacji i optymalizacji”.
Dlaczego połączenie przedsiębiorstwa wytwórczego i dystrybucyjnego może pozytywnie wpłynąć na poziom cen, wyjaśnia kolejny fragment w temacie połączonej działalności:
„Pozwala to na wykorzystanie efektu synergii, uzyskanie wymiernych korzyści w działalności rozwojowej i eksploatacyjnej, umożliwia wprowadzenie jednej taryfy dla ciepła zawierającej wszystkie ceny i stawki opłat, a dla odbiorcy skutkuje zmianą cen i stawek opłat nie częściej niż raz w roku. Biorąc pod uwagę przedstawione uwarunkowania, należy stwierdzić, że połączenie w strukturze jednego przedsiębiorstwa energetycznego wytwórcy energii elektrycznej i ciepła oraz dystrybutora ciepła pozwala uprościć procedurę taryfikacji, a regulatorowi w sposób bardziej kompleksowy i optymalny regulować działalność tego przedsiębiorstwa.”
Efekt synergii to uzyskiwanie zwielokrotnionych korzyści dzięki umiejętnemu połączeniu części składowych całości.
Jakie inne korzyści może generować funkcjonowanie skonsolidowanego przedsiębiorstwa, wyjaśnią kolejne wybrane fragmenty:
„W praktyce oznacza to, że tak skonsolidowane przedsiębiorstwo ciepłownicze ma możliwości:
– utrzymywania ruchu urządzeń wytwórczych w okresie letnim poniżej ich minimum technicznego w sposób znacznie prostszy niż w przypadku rozdzielnego zarządzania systemem, co skutkuje zmniejszeniem nakładów inwestycyjnych i kosztów eksploatacyjnych,
– zgromadzenia większych środków na inwestycje oraz zracjonalizowania i zhierarchizowania programów inwestycyjnych, co zapewnia większą efektywność inwestowania,
– zmodernizowania systemów ciepłowniczych w celu ograniczenia ich przewymiarowania, przy jednoczesnym zwiększeniu działań marketingowych mających za zadanie zwiększenie liczby przyłączeń nowych odbiorców,
– stosowania ekonomicznego rozdziału obciążeń w celu uruchomienia najkorzystniejszych, przy ustalonym zapotrzebowaniu na ciepło, elektrociepłowni do produkcji w skojarzeniu (o najniższych kosztach zmiennych wytwarzania), co wymaga odpowiednich zmian wielkości przepływów wody sieciowej, a zatem bieżącej i efektywnej współpracy wytwórcy i dystrybutora,
– znacznego zmniejszenia kosztów ogólnozakładowych.”
Jeżeli zgodzić się z teorią Urzędu Regulacji Energetyki zaprezentowaną w cytowanym artykule, to konsolidacja wytwórcy i dystrybutora jest optymalnym rozwiązaniem ekonomicznym i technicznym.
Jak taki wniosek ma się do proponowanej sprzedaży EPEC? Otóż powinien w sposób fundamentalny wpłynąć na działania z tym związane. Sprzedaż EPEC-u powinna być powiązana z konsolidacją tej firmy z Energa Kogeneracja Sp. z o.o. Kupującym powinien być właściciel tej spółki. Tak się składa, że właścicielem wszystkich udziałów Energa Kogeneracja Sp. z o.o. jest Energa SA. Potężna firma, która może poradzić sobie z każdymi nakładami inwestycyjnymi wynikającymi z wielu wymagań prawnych. Spółka Energa SA powstała w wyniku konsolidacji Koncernu Energetycznego Energa i Zespołu Elektrowni Ostrołęka. Kapitał zakładowy spółki Energa SA wynosi 4.968.805.368,00 zł.
Sprzedaż EPEC tej firmie uważam za optymalne rozwiązanie. Spełni dwa warunki:
– jest wiarygodnym źródłem sfinansowania koniecznych inwestycji, co zapewni bezpieczeństwo energetyczne miasta w szeroko rozumianym pojęciu,
– poprzez konsolidację wytwórcy i dystrybutora jest optymalnym rozwiązaniem ekonomicznym i technicznym.
Poruszyłem w sposób bardzo, ale to bardzo ogólny niezmiernie skomplikowany temat. Radni zaproponowali konsultacje. Ta sprawa, jeżeli wymaga konsultacji, to nie z mieszkańcami, tylko z fachowcami wysokiej klasy. Proponuję zorganizować sympozjum/spotkanie pod patronatem Rady Miasta w temacie „Bezpieczeństwo energetyczne miasta”, zaprosić niezależnych fachowców z Urzędu Regulacji Energetyki czy instytucji naukowych. Wcześniej należy przygotować opis infrastruktury technicznej EPEC, opis wskaźników strat sieciowych i innych spraw. Posłuchać, co fachowcy będą mieli do powiedzenia o aktualnych wymaganiach, zagrożeniach, koniecznych w niedalekiej przyszłości inwestycjach i szacunkowych wysokości wydatków czekających EPEC. Rzetelnie ocenić możliwości EPEC i podjąć optymalną dla miasta i mieszkańców decyzję.
Link do artykułu:
http://www.ure.gov.pl/portal.php?serwis=pl&dzial=245&id=1364&search=5556
Kogeneracja jest to proces technologiczny jednoczesnego wytwarzania energii elektrycznej i użytkowej energii cieplnej w elektrociepłowni. Ze względu na mniejsze zużycie paliwa, zastosowanie kogeneracji daje duże oszczędności ekonomiczne i jest korzystne pod względem ekologicznym – w porównaniu z odrębnym wytwarzaniem ciepła i energii elektrycznej.
Głównym dystrybutorem ciepła w Elblągu jest Elbląskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. Z uwagi na posiadanie kotłowni przy ul. Dojazdowej jest również wytwórcą pokrywającym w sposób nieznaczny zapotrzebowanie mieszkańców w ciepło. Główne zadanie to jednak dystrybucja, czyli po prostu transport energii cieplnej z miejsc jej wytworzenia do miejsc sprzedaży mieszkańcom.
Tyle wprowadzenia w temat. Przedstawię teraz stanowisko – jaka strategia gospodarki cieplnej powinna być optymalna dla mieszkańców. Stanowisko wynika z lektury artykułu umieszczonego na stronie Urzędu Regulacji Energetyki o skonsolidowanej działalności wytwórcy i dystrybutora w Łodzi. Konsolidacja w naszym przypadku to nic innego jak połączenie firmy wytwórczej i dystrybucyjnej w jedną firmę. Opinia składać się będzie z wybranych fragmentów tego artykułu. Oto pierwszy:
„Za połączeniem w jednym przedsiębiorstwie elektrociepłowni (wytwórcy ciepła i energii elektrycznej) oraz zakładu sieci cieplnej (dystrybutora ciepła) przemawiają zarówno argumenty teoretyczne, jak i praktyczne. Nie ulega żadnej wątpliwości, że system cieplny tworzą takie główne jego składowe, jak źródła wytwarzania (elektrociepłownie), sieć cieplna i odbiorcy ciepła. Nie ma możliwości dostarczania ciepła odbiorcom bez istnienia dwóch pozostałych elementów systemu i odpowiedniej współpracy między nimi. Aby odbiorcy ciepła mogli otrzymywać ciepło na najbardziej korzystnych warunkach, np. po relatywnie niskiej cenie, wytwarzanie i dystrybucja winny podlegać wspólnej, jednoczesnej regulacji i optymalizacji”.
Dlaczego połączenie przedsiębiorstwa wytwórczego i dystrybucyjnego może pozytywnie wpłynąć na poziom cen, wyjaśnia kolejny fragment w temacie połączonej działalności:
„Pozwala to na wykorzystanie efektu synergii, uzyskanie wymiernych korzyści w działalności rozwojowej i eksploatacyjnej, umożliwia wprowadzenie jednej taryfy dla ciepła zawierającej wszystkie ceny i stawki opłat, a dla odbiorcy skutkuje zmianą cen i stawek opłat nie częściej niż raz w roku. Biorąc pod uwagę przedstawione uwarunkowania, należy stwierdzić, że połączenie w strukturze jednego przedsiębiorstwa energetycznego wytwórcy energii elektrycznej i ciepła oraz dystrybutora ciepła pozwala uprościć procedurę taryfikacji, a regulatorowi w sposób bardziej kompleksowy i optymalny regulować działalność tego przedsiębiorstwa.”
Efekt synergii to uzyskiwanie zwielokrotnionych korzyści dzięki umiejętnemu połączeniu części składowych całości.
Jakie inne korzyści może generować funkcjonowanie skonsolidowanego przedsiębiorstwa, wyjaśnią kolejne wybrane fragmenty:
„W praktyce oznacza to, że tak skonsolidowane przedsiębiorstwo ciepłownicze ma możliwości:
– utrzymywania ruchu urządzeń wytwórczych w okresie letnim poniżej ich minimum technicznego w sposób znacznie prostszy niż w przypadku rozdzielnego zarządzania systemem, co skutkuje zmniejszeniem nakładów inwestycyjnych i kosztów eksploatacyjnych,
– zgromadzenia większych środków na inwestycje oraz zracjonalizowania i zhierarchizowania programów inwestycyjnych, co zapewnia większą efektywność inwestowania,
– zmodernizowania systemów ciepłowniczych w celu ograniczenia ich przewymiarowania, przy jednoczesnym zwiększeniu działań marketingowych mających za zadanie zwiększenie liczby przyłączeń nowych odbiorców,
– stosowania ekonomicznego rozdziału obciążeń w celu uruchomienia najkorzystniejszych, przy ustalonym zapotrzebowaniu na ciepło, elektrociepłowni do produkcji w skojarzeniu (o najniższych kosztach zmiennych wytwarzania), co wymaga odpowiednich zmian wielkości przepływów wody sieciowej, a zatem bieżącej i efektywnej współpracy wytwórcy i dystrybutora,
– znacznego zmniejszenia kosztów ogólnozakładowych.”
Jeżeli zgodzić się z teorią Urzędu Regulacji Energetyki zaprezentowaną w cytowanym artykule, to konsolidacja wytwórcy i dystrybutora jest optymalnym rozwiązaniem ekonomicznym i technicznym.
Jak taki wniosek ma się do proponowanej sprzedaży EPEC? Otóż powinien w sposób fundamentalny wpłynąć na działania z tym związane. Sprzedaż EPEC-u powinna być powiązana z konsolidacją tej firmy z Energa Kogeneracja Sp. z o.o. Kupującym powinien być właściciel tej spółki. Tak się składa, że właścicielem wszystkich udziałów Energa Kogeneracja Sp. z o.o. jest Energa SA. Potężna firma, która może poradzić sobie z każdymi nakładami inwestycyjnymi wynikającymi z wielu wymagań prawnych. Spółka Energa SA powstała w wyniku konsolidacji Koncernu Energetycznego Energa i Zespołu Elektrowni Ostrołęka. Kapitał zakładowy spółki Energa SA wynosi 4.968.805.368,00 zł.
Sprzedaż EPEC tej firmie uważam za optymalne rozwiązanie. Spełni dwa warunki:
– jest wiarygodnym źródłem sfinansowania koniecznych inwestycji, co zapewni bezpieczeństwo energetyczne miasta w szeroko rozumianym pojęciu,
– poprzez konsolidację wytwórcy i dystrybutora jest optymalnym rozwiązaniem ekonomicznym i technicznym.
Poruszyłem w sposób bardzo, ale to bardzo ogólny niezmiernie skomplikowany temat. Radni zaproponowali konsultacje. Ta sprawa, jeżeli wymaga konsultacji, to nie z mieszkańcami, tylko z fachowcami wysokiej klasy. Proponuję zorganizować sympozjum/spotkanie pod patronatem Rady Miasta w temacie „Bezpieczeństwo energetyczne miasta”, zaprosić niezależnych fachowców z Urzędu Regulacji Energetyki czy instytucji naukowych. Wcześniej należy przygotować opis infrastruktury technicznej EPEC, opis wskaźników strat sieciowych i innych spraw. Posłuchać, co fachowcy będą mieli do powiedzenia o aktualnych wymaganiach, zagrożeniach, koniecznych w niedalekiej przyszłości inwestycjach i szacunkowych wysokości wydatków czekających EPEC. Rzetelnie ocenić możliwości EPEC i podjąć optymalną dla miasta i mieszkańców decyzję.
Link do artykułu:
http://www.ure.gov.pl/portal.php?serwis=pl&dzial=245&id=1364&search=5556