Pijaństwo jest często źródłem niewykonania planów, brakoróbstwa, zdrady tajemnicy służbowej itd., informował Głos Wybrzeża z 4 marca 1954 r.
W elbląskich organizacjach partyjnych odbywają się obecnie zebrania, na których omawiana jest uchwała egzekutywy KM PZPR w sprawie walki z pijaństwem i jego skutkiem – chuligaństwem.
Uchwała Komitetu Miejskiego stwierdza między innymi, że w pijaństwie biorą udział często członkowie partii, dając tym samym zły przykład bezpartyjnym i młodzieży. W stosunku do takich członków partii – mówi w jednym z punktów uchwała KM – powinny być wyciągnięte wnioski, aż do wykluczenia z szeregów partii włącznie. W wielu organizacjach towarzysze wskazywali na zebraniach na fakty rozpijania się niektórych członków partii i bezpartyjnych oraz na skutki, jakie pociąga za sobą pijaństwo. Jest ono często źródłem niewykonania planów, brakoróbstwa, zdrady tajemnicy służbowej itd. Mówił o tym na zebraniu partyjnym w Stoczni Rzecznej tow. Richter który m. in. stwierdził, że te skutki pijaństwa dają się wyraźnie odczuwać w jego zakładzie pracy.
Na zebraniu tym poddano ostrej krytyce sprawę tow. Chruścińskiego, który kilkakrotnie upijał się, a nawet przychodził do pracy w stanie nietrzeźwym, dając zły przykład załodze. Towarzysze analizując jego postępowanie podjęli uchwałę o wykluczeniu Chruścińskiego z szeregów partii.
Organizacja partyjna przy Miejskim Handlu Miejskim wykluczyła ze swych szeregów głównego księgowego Rygielskiego, który przez pijaństwo doprowadził do opóźnienia złożenia bilansu o 3 dni oraz zaniedbywał się w pracy.
W spółdzielni im. Marchlewskiego towarzysze omawiając na zebraniu partyjnym uchwałę KM, krytycznie ustosunkowali się do tow. Dzięciołkiewicza, byłego prezesa spółdzielni, który na skutek częstego upijania się zaniedbywał swoją pracę w spółdzielni. Po przeanalizowaniu jego postępowania postanowiono Dzięciołkiewicza wykluczyć z partii. Na tymże zebraniu wykluczony został również Tadeusz Chabior, który przez częste pijaństwo zaniedbał pracę zawodową, a nawet zgubił po pijanemu pewne akta spółdzielni.
Podobnie i w innych organizacjach partyjnych towarzysze ostro napiętnowali wypadki pijaństwa wśród członków partii. W wielu organizacjach partyjnych postanowiono wzmocnić pracę polityczno-wychowawczą wśród załogi, ostro piętnować pijaków i chuliganów w gazetach ściennych, przez radiowęzeł itp. Do tej pracy postanowiono zmobilizować organizacje społeczne.
Uchwała Komitetu Miejskiego stwierdza między innymi, że w pijaństwie biorą udział często członkowie partii, dając tym samym zły przykład bezpartyjnym i młodzieży. W stosunku do takich członków partii – mówi w jednym z punktów uchwała KM – powinny być wyciągnięte wnioski, aż do wykluczenia z szeregów partii włącznie. W wielu organizacjach towarzysze wskazywali na zebraniach na fakty rozpijania się niektórych członków partii i bezpartyjnych oraz na skutki, jakie pociąga za sobą pijaństwo. Jest ono często źródłem niewykonania planów, brakoróbstwa, zdrady tajemnicy służbowej itd. Mówił o tym na zebraniu partyjnym w Stoczni Rzecznej tow. Richter który m. in. stwierdził, że te skutki pijaństwa dają się wyraźnie odczuwać w jego zakładzie pracy.
Na zebraniu tym poddano ostrej krytyce sprawę tow. Chruścińskiego, który kilkakrotnie upijał się, a nawet przychodził do pracy w stanie nietrzeźwym, dając zły przykład załodze. Towarzysze analizując jego postępowanie podjęli uchwałę o wykluczeniu Chruścińskiego z szeregów partii.
Organizacja partyjna przy Miejskim Handlu Miejskim wykluczyła ze swych szeregów głównego księgowego Rygielskiego, który przez pijaństwo doprowadził do opóźnienia złożenia bilansu o 3 dni oraz zaniedbywał się w pracy.
W spółdzielni im. Marchlewskiego towarzysze omawiając na zebraniu partyjnym uchwałę KM, krytycznie ustosunkowali się do tow. Dzięciołkiewicza, byłego prezesa spółdzielni, który na skutek częstego upijania się zaniedbywał swoją pracę w spółdzielni. Po przeanalizowaniu jego postępowania postanowiono Dzięciołkiewicza wykluczyć z partii. Na tymże zebraniu wykluczony został również Tadeusz Chabior, który przez częste pijaństwo zaniedbał pracę zawodową, a nawet zgubił po pijanemu pewne akta spółdzielni.
Podobnie i w innych organizacjach partyjnych towarzysze ostro napiętnowali wypadki pijaństwa wśród członków partii. W wielu organizacjach partyjnych postanowiono wzmocnić pracę polityczno-wychowawczą wśród załogi, ostro piętnować pijaków i chuliganów w gazetach ściennych, przez radiowęzeł itp. Do tej pracy postanowiono zmobilizować organizacje społeczne.
oprac. Olaf B.