UWAGA!

Zamieszczenie następnej opinii do tego artykułu wymaga zalogowania

W formularzu stwierdzono błędy!

Ok
Dodawanie opinii
Aby zamieścić swoje zdjęcie lub avatar przy opiniach proszę dokonać wpisu do galerii Czytelników.
Dołącz zdjęcie:

Podpis:

Jeśli chcesz mieć unikalny i zastrzeżony podpis
zarejestruj się.
E-mail:(opcjonalnie)
  • kino Mars było w latach 1952 do. .. .. nie pamiętam. Budynek został rozebrany chyba w latach 1960-1964
  • Czemu plac Jagiellończyka jest niedostępny jako parking, nawet w czasie kumulacji imprez w Światowidzie i Teatrze, ?????
  • Mieszkałem w domu, gdzie teraz są Zielone Tarasy, od urodzenia. Vis a vis mojego domu, obok transformatora i małego domku, w latach ok. 68-70,burzyli jakieś warsztaty metalurgiczne. Były tam tokarki i inne maszyny do obróbki metalu. Ale obok usytuowany był budynek mieszkalny i tylko z opowieści starszych mieszkańców, słyszałem o jakimś kinie, który tam był. Ja osobiście nie pamiętam żadnych seansów od 1968 r.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    5
    0
    jaca2015(2015-11-15)
  • Na podstawie wspomnień Janiny Rayskiej: Gdy w 1945 grupka zapaleńców utworzyła amatorski zespół teatralny, występował on w różnych salach restauracyjnych. Krzepnący zespół szukał dla siebie stałego lokum, gdyż restauracje wolały w soboty organizować dancingi, aniżeli wystawiać sztuki. Władze miasta znalazły taki obiekt – budynek, a właściwie rozpadający się barak poniemieckiego kina „Mars” przy Ziegelscheunstrasse. I zanim ten barak jakoś wyremontowano, stromej i otoczonej ruinami uliczce nadano nazwę Teatralna. Teatr w kinie „Mars” nie zagościł na długo, od początku piętrzono problemy z kluczami, organizacją prób, wreszcie była to po prostu rudera. 4 lata później na potrzeby już zawodowego Teatru Jaracza wyremontowano salki parafialne przy ul. Kościelnej. W dawnym kinie wystawiano jeszcze przez jakiś czas amatorskie przedstawienia teatralne, odbywały się akademie, a czasami również koncerty Szkoły Muzycznej. Jednak budynek niszczał i wreszcie został przekazany jakiemuś przedsiębiorstwu na magazyny. Dziś nie ma po nim śladu.
  • poniższy(powyższy?) post chciałbym zadedykować autorowi artykułu. pisanie o historii bywa stąpaniem po grząskim gruncie, dlatego trzeba szczególnie uważać. a internaucie An. K, dziękujemy
  • Autor sięga do tzw. „elbląskich legend”, czyli nieprawdziwych opowieści, mających utwierdzać elblążan w poczuciu powszechnej krzywdy, okradania i ucisku przez bliżej nieokreślone czynniki. Pisze, że Dom Kultury „miał być znacznie wyższy i pomieścić więcej placówek kulturalnych.” Nie jest to prawdą. Na dowód polecam świetny wywiad Agnieszki Jarzębskiej z nieżyjącym już projektantem EDK, prof. Józefem Chmielem - eswiatowid.pl
  • Ale zdjęcie do artykułu 'to popieprzenie z przesoleniem'. Na zdjęciu jest bowiem sklep Arnolda Quaß - sklep z wyszynkiem, który mieścił się przy Horst-Wessel-Straße 64 (po wojnie ul. Robotnicza 64.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    2
    0
    Dociekliwa(2015-11-17)
  • Szanowni Państwo, opisałem dzieje budynku teatru i kina przy Teatralnej 9 w dwóch kolejnych numerach "Rocznika Elbląskiego" (XX i XXI). Wszystkie informacje pochodzą z tych tekstów. W sierpniu 1945 roku Wydział Kultury i Sztuki Zarządu Miasta znalazł na potrzeby teatru salę przy Grosser Wunderbergstrasse (dziś ul. Teatralna). Budynek znajdował się w miejscu gdzie GrossWunderberg rozwidlała się na swoje przedłużenie i na Zigelscheunstrasse. Dano mu nowy adres - Teatralna 9.W czasie wojny działało tam podrzędne kino „Adler”. Wtedy sala wymagała remontu, ale zachowało się w niej 398 foteli. Budynek był murowany, kryty papą, mieścił od wejścia: duży hol z poczekalnią, dwa pokoje dla administracji, dwie toalety, salę na 398 miejsc oświetloną 8 lampami w kształcie kul z dwoma dużymi piecami, z których jeden był uszkodzony. Scenę ogrzewał piec kaflowy. Z tyłu sceny był pokój z pianinem (rozstrojonym i zniszczonym). Pod sceną znajdowały się dwa pomieszczenia. Mimo że remont rozpoczęto jesienią 1945 to dopiero rok później, 8 listopada 1946,odbyła się uroczysta inauguracja działalności sali przy Teatralnej 9 - akademią ku czci Rewolucji Październikowej. Gdy opadła gorączka akademii, budynek stawał się coraz bardziej cichy i zakurzony - władze miasta nie chciały udostępnić go amatorskiemu teatrowi. Po ostatecznym zakończeniu remontu został oddany do pełnego użytku w marcu 1947 r. Intendentem teatru był aktor i śpiewak Bronisław Romaniszyn.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    3
    0
    Paweł_Płoski(2015-11-17)
  • Pomimo długiego remontu sala nie prezentowała się dobrze. Budynek również pozostawiał wiele do życzenia. "Z zewnątrz wygląd nieokazały i do reszty brak przez dłuższy czas szyldu budził myśl podobieństwa raczej do jakiejś mizernej oficyny, a nie - teatru!" - pisano w sprawozdaniu za rok 1947.Na domiar złego, gmach teatru mieścił się w mało dogodnym punkcie (w zniszczonym mieście nie było dużego wyboru), dokąd publiczność docierała z trudem, często myląc drogę. W sali Teatru Miejskiego na wytrwałego widza czekało 396 miejsc siedzących i 50 wejściowych. Zdarzały się również niemiłe niespodzianki - podczas prób po sali biegały szczury. Okolica również nie budziła zachwytu. "Po skończonym przedstawieniu wychodziło się wciąż w czarną otchłań nocy z rzadka tylko rozjaśnioną wątłym blaskiem nielicznych, gazowych latarni. " Sala przy Teatralnej 9 w raportach i sprawozdaniach raz będzie nazywana Teatrem Miejskim, raz Domem Ludowym, aż w 1948 r. doczeka się oficjalnej nazwy Kinoteatr „Mars” i znajdzie się pod zarządem spółki „Film Polski”. Do roku 1950 Mars był miejscem, wokół którego ze zmiennym szczęściem, skupią się amatorzy teatru (w repertuarze Marsa będą filmy, występy elbląskiego amatorskiego teatru oraz gościnne występy artystyczne z Polski - np. koncerty Fogga itp. )
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    2
    0
    Paweł_Płoski(2015-11-17)
  • to kino mars zostalo zlikwidowane przed 1965 r0kiem
  • Znalazłem notatkę ze stycznia 1955 roku o zamknięciu (likwidacji) kina Ludowego przy ul. Teatralnej. Zdaje się, że to wcześniejsze kino Mars.
  • Rocznik 46 nie pamiętam kina Mars w tym rejonie natomiast gdzie teraz jest plac Jagiellończyka i EDK były potężne bunkry w kształcie litery S o długości około 600m
Reklama