Sobota, 28 kwietnia 1951 r. Głos Wybrzeża nr 115
Badania uczonych radzieckich.
W Instytucie Biologii Uniwersytetu Charkowskiego od 20 lat prowadzi się kartotekę długowieczności. Zawiera ona kilka tysięcy kartek ze szczegółowymi danymi o ludziach, którzy przeżyli 90 lat i więcej. Kartoteka zawiera też około 2 tys. Zdjęć.
Zawarte w kartotece dane świadczą, że w Związku Radzieckim stworzono warunki, sprzyjające przedłużaniu życia człowieka.
Najstarszym człowiekiem w Związku Radzieckim jest kołchoźnik rosyjski, Wasyl Tiszkin, urodzony w roku 1806. Jest on członkiem kołchozu im. Andrejewa, położonego w rejonie aleksandrowskim (kraj Stawropolski). Najstarszą kobietą w Związku Radzieckim jest 127-letnia mieszkanka miasta Mary (Republika Turkmeńska), Kazamian Chanum. Jej najmłodszy syn ukończył niedawno 80 lat.
142-letni kołchoźnik ze spółdzielni „Komsomoł” (Azerbajdżańska Srr), Mahmud Ajwazow, ma 118 synów, córek, wnuków, prawnuków i praprawnuków. Żona Mahmuda ma 120 lat, córka Dala – 100 lat. Dniówki obrachunkowe przypadające na rodzinę Ajwazowa stanowią prawie połowę dniówek obrachunkowych wszystkich członków kołchozu.
Jak wynika z danych kartoteki Instytutu Biologicznego, w Związku Radzieckim jest około 30 tys. Mężczyzn i kobiet w wieku ponad 100 lat, z tego na Ukrainie – przeszło 2.700 osób.
W Moskwie, w sali Domu Nauki odbyła się konferencja poświęcona zagadnieniu przedłużania życia człowieka.
Obrady zagaiła wybitna uczona radziecka, laureatka Nagrody Stalinowskiej prof. Olga Lepieszyńska, wygłaszając następnie referat na temat: „Życie, starość i walka ze starością”. Lepieszyńska podkreśliła, że zagadnienia ochrony zdrowia ludzi i walka z przedwczesną starością organizmu zajmują poważne miejsce w badaniach uczonych radzieckich.
Wybitny uczony radziecki, członek Akademii Nauk ZSRR – Aleksander Bogomolec napisał szereg dzieł naukowych poświęconych podstawom fizjologicznym długowieczności człowieka.
Prof. Bogomolec ustalił, że życie człowieka powinno być 5 – 7 razy dłuższe od okresu dojrzewania. Jeżeli przyjąć, że człowiek rośnie mniej więcej do 25 lat, to przy sprzyjających warunkach może on żyć do 200 lat.
W Instytucie Biologii Uniwersytetu Charkowskiego od 20 lat prowadzi się kartotekę długowieczności. Zawiera ona kilka tysięcy kartek ze szczegółowymi danymi o ludziach, którzy przeżyli 90 lat i więcej. Kartoteka zawiera też około 2 tys. Zdjęć.
Zawarte w kartotece dane świadczą, że w Związku Radzieckim stworzono warunki, sprzyjające przedłużaniu życia człowieka.
Najstarszym człowiekiem w Związku Radzieckim jest kołchoźnik rosyjski, Wasyl Tiszkin, urodzony w roku 1806. Jest on członkiem kołchozu im. Andrejewa, położonego w rejonie aleksandrowskim (kraj Stawropolski). Najstarszą kobietą w Związku Radzieckim jest 127-letnia mieszkanka miasta Mary (Republika Turkmeńska), Kazamian Chanum. Jej najmłodszy syn ukończył niedawno 80 lat.
142-letni kołchoźnik ze spółdzielni „Komsomoł” (Azerbajdżańska Srr), Mahmud Ajwazow, ma 118 synów, córek, wnuków, prawnuków i praprawnuków. Żona Mahmuda ma 120 lat, córka Dala – 100 lat. Dniówki obrachunkowe przypadające na rodzinę Ajwazowa stanowią prawie połowę dniówek obrachunkowych wszystkich członków kołchozu.
Jak wynika z danych kartoteki Instytutu Biologicznego, w Związku Radzieckim jest około 30 tys. Mężczyzn i kobiet w wieku ponad 100 lat, z tego na Ukrainie – przeszło 2.700 osób.
W Moskwie, w sali Domu Nauki odbyła się konferencja poświęcona zagadnieniu przedłużania życia człowieka.
Obrady zagaiła wybitna uczona radziecka, laureatka Nagrody Stalinowskiej prof. Olga Lepieszyńska, wygłaszając następnie referat na temat: „Życie, starość i walka ze starością”. Lepieszyńska podkreśliła, że zagadnienia ochrony zdrowia ludzi i walka z przedwczesną starością organizmu zajmują poważne miejsce w badaniach uczonych radzieckich.
Wybitny uczony radziecki, członek Akademii Nauk ZSRR – Aleksander Bogomolec napisał szereg dzieł naukowych poświęconych podstawom fizjologicznym długowieczności człowieka.
Prof. Bogomolec ustalił, że życie człowieka powinno być 5 – 7 razy dłuższe od okresu dojrzewania. Jeżeli przyjąć, że człowiek rośnie mniej więcej do 25 lat, to przy sprzyjających warunkach może on żyć do 200 lat.
oprac. Olaf B.