Konsumenci są raczej świadomi swoich praw, jeśli chodzi o reklamacje butów czy sprzętu RTV i AGD. Interesujące jest to, że możemy także reklamować żywność.
Na podstawie ustawy z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej sprzedawca odpowiada wobec kupującego także w przypadku, gdy towar żywnościowy jest niezgodny z umową, a jednocześnie niezgodność ta istniała w chwili wydania towaru.
- Zgodnie z art. 8 w/w ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej, konsument w pierwszej kolejności ma prawo do wymiany towaru, trudno sobie bowiem wyobrazić naprawę towaru żywnościowego – wyjaśnia Radosław Rzepecki z elbląskiej Delegatury Inspekcji Handlowej. - Jeżeli wymiana nie jest możliwa, wówczas kupujący ma prawo domagać się stosownego obniżenia ceny, jeśli stwierdzona niezgodność z umową nie dyskwalifikuje produktu do spożycia lub odstąpienia od umowy, czyli zwrotu pieniędzy.
- Należy przyjąć, że roszczenie kupującego powinno być zaspokojone niezwłocznie po złożeniu reklamacji – dodaje. - Towary reklamujmy zawsze w sklepie, w którym dokonaliśmy zakupu.
Na podstawie tej ustawy wydano rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z 30 stycznia 2003 r. w sprawie terminów zawiadamiania sprzedawcy o stwierdzeniu niezgodności towaru żywnościowego z umową.
Jako podstawową zasadę przyjęto konieczność niezwłocznego zawiadomienia sprzedawcy o niezgodności towaru z umową, nie później niż: w terminie trzech dni od otwarcia opakowania w przypadku towaru paczkowanego. Towary żywnościowe paczkowane oznakowane datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia można reklamować wyłącznie przed upływem tej daty lub terminu; w terminie trzech dni od dnia sprzedaży lub otrzymania towaru w przypadku towaru sprzedawanego luzem odmierzanego w miejscu zakupu.
Po upływie tych terminów roszczenia konsumenta stają się bezzasadne.
- Kupując artykuły spożywcze powinniśmy zwracać uwagę na aktualność określonych na opakowaniu terminów i dat – upomina Radosław Rzepecki. - Należy wyraźnie podkreślić, że jest zabroniona sprzedaż artykułów spożywczych, którym upłynął termin przydatności do spożycia lub data minimalnej trwałości.
- Zgodnie z art. 8 w/w ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej, konsument w pierwszej kolejności ma prawo do wymiany towaru, trudno sobie bowiem wyobrazić naprawę towaru żywnościowego – wyjaśnia Radosław Rzepecki z elbląskiej Delegatury Inspekcji Handlowej. - Jeżeli wymiana nie jest możliwa, wówczas kupujący ma prawo domagać się stosownego obniżenia ceny, jeśli stwierdzona niezgodność z umową nie dyskwalifikuje produktu do spożycia lub odstąpienia od umowy, czyli zwrotu pieniędzy.
- Należy przyjąć, że roszczenie kupującego powinno być zaspokojone niezwłocznie po złożeniu reklamacji – dodaje. - Towary reklamujmy zawsze w sklepie, w którym dokonaliśmy zakupu.
Na podstawie tej ustawy wydano rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z 30 stycznia 2003 r. w sprawie terminów zawiadamiania sprzedawcy o stwierdzeniu niezgodności towaru żywnościowego z umową.
Jako podstawową zasadę przyjęto konieczność niezwłocznego zawiadomienia sprzedawcy o niezgodności towaru z umową, nie później niż: w terminie trzech dni od otwarcia opakowania w przypadku towaru paczkowanego. Towary żywnościowe paczkowane oznakowane datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia można reklamować wyłącznie przed upływem tej daty lub terminu; w terminie trzech dni od dnia sprzedaży lub otrzymania towaru w przypadku towaru sprzedawanego luzem odmierzanego w miejscu zakupu.
Po upływie tych terminów roszczenia konsumenta stają się bezzasadne.
- Kupując artykuły spożywcze powinniśmy zwracać uwagę na aktualność określonych na opakowaniu terminów i dat – upomina Radosław Rzepecki. - Należy wyraźnie podkreślić, że jest zabroniona sprzedaż artykułów spożywczych, którym upłynął termin przydatności do spożycia lub data minimalnej trwałości.
oprac. A