Konsumenci po wielokroć zwracają się do Inspekcji Handlowej w Elblągu z pytaniem o możliwość zwrotu towaru. Niestety, sprzedawca nie ma obowiązku takiego towaru przyjąć.
Ustawa z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego ( Dz. U. 2002 nr 141 poz. 1176 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2003 r., nie przewiduje możliwości zwrotu towaru zgodnego z umową, dlatego sprzedawca nie ma obowiązku przyjęcia takiego towaru.
Ustawę tę stosuje się tylko i wyłącznie do sprzedaży rzeczy ruchomej dokonywanej przez przedsiębiorcę osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością gospodarczą (towar konsumpcyjny). Co ważne, ustawę tę stosuje się odpowiednio do pewnej kategorii umów o dzieło, a mianowicie takich, w których rezultatem jest wytworzenie przez zleceniobiorcę zupełnie nowego produktu np. wyprodukowanie na zamówienie np. mebli, okien, uszycie ubrań. Ważne jest, aby konsumenci zdawali sobie sprawę z faktu, iż dokonując zakupu dowolnego towaru, zawierają ze sprzedawcą umowę wzajemną, w której sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru konsumpcyjnego zgodnego z umową, a konsument do zapłaty odpowiedniej ceny. Obydwie strony tego zobowiązania objęte są ochroną prawną.
Dlatego też konsument, który chce oddać rzecz, bo np. przestała mu się podobać, musi zrozumieć, że nie ma takiego prawa, które nakazywałoby w tej sytuacji przyjęcie towaru przez sprzedawcę. Konsument powinien zastanowić się dwa razy nad tym, co kupuje.
Istnieje możliwość umówienia się ze sprzedawcą co do możliwości zwrotu zakupionego towaru, zawsze jednak warto zapytać o taką możliwość w trakcie zakupu i przy aprobacie sprzedawcy poprosić o zawarcie takiej informacji np. na paragonie.
Przytoczona wyżej ustawa ta ma zastosowanie do zakupów dokonywanych w sklepach, czyli w warunkach, w których konsument ma możliwość dokładnego obejrzenia towaru i zastanowienia się nad jego kupnem. Inna sytuacja jest wówczas, gdy zawieramy umowę na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa. Te sytuacje regulowane są przez ustawę z 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. 2000 nr 22 poz. 271 ze zm.). W obydwu tych przypadkach konsument może od umowy odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie w ciągu 10 dni. Do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem:
- w przypadku umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa - 10 dni od zawarcia umowy.
- w przypadku umowy zawartej na odległość - 10 dni od wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi - od dnia jej zawarcia.
Ustawę tę stosuje się tylko i wyłącznie do sprzedaży rzeczy ruchomej dokonywanej przez przedsiębiorcę osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością gospodarczą (towar konsumpcyjny). Co ważne, ustawę tę stosuje się odpowiednio do pewnej kategorii umów o dzieło, a mianowicie takich, w których rezultatem jest wytworzenie przez zleceniobiorcę zupełnie nowego produktu np. wyprodukowanie na zamówienie np. mebli, okien, uszycie ubrań. Ważne jest, aby konsumenci zdawali sobie sprawę z faktu, iż dokonując zakupu dowolnego towaru, zawierają ze sprzedawcą umowę wzajemną, w której sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru konsumpcyjnego zgodnego z umową, a konsument do zapłaty odpowiedniej ceny. Obydwie strony tego zobowiązania objęte są ochroną prawną.
Dlatego też konsument, który chce oddać rzecz, bo np. przestała mu się podobać, musi zrozumieć, że nie ma takiego prawa, które nakazywałoby w tej sytuacji przyjęcie towaru przez sprzedawcę. Konsument powinien zastanowić się dwa razy nad tym, co kupuje.
Istnieje możliwość umówienia się ze sprzedawcą co do możliwości zwrotu zakupionego towaru, zawsze jednak warto zapytać o taką możliwość w trakcie zakupu i przy aprobacie sprzedawcy poprosić o zawarcie takiej informacji np. na paragonie.
Przytoczona wyżej ustawa ta ma zastosowanie do zakupów dokonywanych w sklepach, czyli w warunkach, w których konsument ma możliwość dokładnego obejrzenia towaru i zastanowienia się nad jego kupnem. Inna sytuacja jest wówczas, gdy zawieramy umowę na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa. Te sytuacje regulowane są przez ustawę z 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. 2000 nr 22 poz. 271 ze zm.). W obydwu tych przypadkach konsument może od umowy odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie w ciągu 10 dni. Do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem:
- w przypadku umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa - 10 dni od zawarcia umowy.
- w przypadku umowy zawartej na odległość - 10 dni od wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi - od dnia jej zawarcia.
Ewelina Antczak-Bobińska - IH Elbląg