O zmianach w zakresie funkcjonowania rodziny, postrzegania jej roli i znaczenia, relacji interpersonalnych pomiędzy członkami, ale także relacji pozarodzinnych, w tym związanych z miejscem i warunkami pracy mówiono podczas I Międzynarodowej Konferencji Naukowej, która odbyła się 15 maja w Instytucie Pedagogiczno Językowym PWSZ w Elblągu.
Determinanty współczesnego świata sprzyjają rozluźnianiu więzi rodzinnych, oddalaniu się, zmianom w podejściu do wychowawczej funkcji rodziny, powodują negatywny dobór form wypoczynku i relaksu, ale przecież nie zniewalają, nie ograniczają możliwości racjonalnego i świadomego wyboru stylu życia.
Zaspokajanie podstawowych potrzeb, zarówno egzystencjalnych, jak i psychicznych, modyfikuje wybory członków rodziny. Realizacja tych potrzeb wymusiła także zmiany wartości i priorytetów. Jednym z najważniejszych zadań współczesnego człowieka stała się praca, której poświęca się ogromną ilość czasu. Na plan dalszy przesunęły się kwestie dotyczące np. wspólnego organizowania czy spędzania wolnych chwil. Gwałtownie rośnie problem pracoholizmu oraz przeciążenia pracą. Owe zmiany kształtują nowy model funkcjonowania społecznego rodziny, którego główną cechą jest: malejąca ilość czasu poświęcanego dzieciom, marketyzacja i presja na posiadanie, inny model wypoczynku – coraz mniej aktywny, coraz bardziej konsumpcyjny, szybsze „dorastanie”, dzieci, korzystanie z substancji wzmacniających, np. napojów energetyzujących, paraleków, itp. Dużego znaczenia nabiera także różnorodna oferta medialna, która jest konkurencyjna i kusząca. Błyskawiczny rozwój technik multimedialnych typu: telefony, komputery, Internet, I-Pody, tablety, powoduje niebywałą łatwość dostępu nie tylko do informacji, ale także wszelkich form rozrywki, które coraz częściej zastępują bezpośrednią komunikację międzyludzką. Omawiane zjawisko określone zostało „wektorem przesuniętego czasu”.
Organizatorzy zaprosili uczestników do dyskusji zarówno na poziomie teoretycznym, jak i praktycznym o funkcjonowaniu i problemach rodziny w „wektorze przesuniętego czasu”. Celem konferencji była wymiana myśli i doświadczeń w zakresie funkcjonowania rodziny oraz bezpośredniej z nią pracy.
Problematyka konferencji dotyczyła następujących obszarów tematycznych: Rodzina (nie)egalitarna – funkcjonowanie, relacje, role; Przeobrażenia procesu socjalizacyjno-wychowawczego dziecka; Pracoholizm a funkcjonowanie rodziny; Konflikty, kryzysy i problemy rodziny; Wspomaganie rodziny; Nowoczesne modele wypoczynku; Leki, paraleki, narkotyki – funkcjonowanie rodziny.
Konferencję prowadzono w formie wykładów i dyskusji plenarnych oraz warsztatów metodycznych.
Komitet Naukowo-Organizacyjny: prof. dr hab. Ewa Szatan, dr hab. Lucyna Hurło (prof. WSIiE TWP), dr hab. Mariusz Jędrzejko (prof. SGGW, MCU), dr hab. Jan Papież (prof. PWSZ), dr Iwona Maria Kijowska, dr Małgorzata Przybysz-Zaremba.
Zaspokajanie podstawowych potrzeb, zarówno egzystencjalnych, jak i psychicznych, modyfikuje wybory członków rodziny. Realizacja tych potrzeb wymusiła także zmiany wartości i priorytetów. Jednym z najważniejszych zadań współczesnego człowieka stała się praca, której poświęca się ogromną ilość czasu. Na plan dalszy przesunęły się kwestie dotyczące np. wspólnego organizowania czy spędzania wolnych chwil. Gwałtownie rośnie problem pracoholizmu oraz przeciążenia pracą. Owe zmiany kształtują nowy model funkcjonowania społecznego rodziny, którego główną cechą jest: malejąca ilość czasu poświęcanego dzieciom, marketyzacja i presja na posiadanie, inny model wypoczynku – coraz mniej aktywny, coraz bardziej konsumpcyjny, szybsze „dorastanie”, dzieci, korzystanie z substancji wzmacniających, np. napojów energetyzujących, paraleków, itp. Dużego znaczenia nabiera także różnorodna oferta medialna, która jest konkurencyjna i kusząca. Błyskawiczny rozwój technik multimedialnych typu: telefony, komputery, Internet, I-Pody, tablety, powoduje niebywałą łatwość dostępu nie tylko do informacji, ale także wszelkich form rozrywki, które coraz częściej zastępują bezpośrednią komunikację międzyludzką. Omawiane zjawisko określone zostało „wektorem przesuniętego czasu”.
Organizatorzy zaprosili uczestników do dyskusji zarówno na poziomie teoretycznym, jak i praktycznym o funkcjonowaniu i problemach rodziny w „wektorze przesuniętego czasu”. Celem konferencji była wymiana myśli i doświadczeń w zakresie funkcjonowania rodziny oraz bezpośredniej z nią pracy.
Problematyka konferencji dotyczyła następujących obszarów tematycznych: Rodzina (nie)egalitarna – funkcjonowanie, relacje, role; Przeobrażenia procesu socjalizacyjno-wychowawczego dziecka; Pracoholizm a funkcjonowanie rodziny; Konflikty, kryzysy i problemy rodziny; Wspomaganie rodziny; Nowoczesne modele wypoczynku; Leki, paraleki, narkotyki – funkcjonowanie rodziny.
Konferencję prowadzono w formie wykładów i dyskusji plenarnych oraz warsztatów metodycznych.
Komitet Naukowo-Organizacyjny: prof. dr hab. Ewa Szatan, dr hab. Lucyna Hurło (prof. WSIiE TWP), dr hab. Mariusz Jędrzejko (prof. SGGW, MCU), dr hab. Jan Papież (prof. PWSZ), dr Iwona Maria Kijowska, dr Małgorzata Przybysz-Zaremba.
Justyna Kościuk, Biuro Promocji i Współpracy z Zagranicą PWSZ