W piątek (4 października) w sali "U św. Ducha" Biblioteki Elbląskiej odbył się wernisaż wystawy "Zespół artystyczny". Swoje prace prezentowali artyści związani ze środowiskiem Liceum Sztuk Plastycznych w Gronowie Górnym. Zobacz zdjęcia.
W Bibliotece Elbląskiej zaprezentowali swoje prace Roma Jaruszewska, Janusz Kozak, Małgorzata Kusyk, Alicja Kwiatkowska, Tomasz Misiuk, Mariusz Owczarek, Katarzyna Swoińska i Monika Walas, reprezentujący różnorodne formy artystycznego wyrazu. jak malarstwo, rysunek, rzeźba, grafika, fotografia... Teksty towarzyszące wystawie dotyczące prac poszczególnych autorów przygotowała Paulina Łuczak, historyk sztuki.
- Mamy okazję podziwiać nie tylko dzieła sztuki, ale także pasję i zaangażowanie, które towarzyszyły ich tworzeniu - mówił Cezary Mazurek, wicedyrektor w Liceum Sztuk Plastycznych. - To wydarzenie jest prawdziwym hołdem dla talentu naszych nauczycieli, którzy z wielką wrażliwością i oddaniem przekazują swoją wiedzę i talent uczniom. To właśnie oni poprzez swoje prace pokazują nam, jak różnorodne mogą być techniki malarskie, rzeźbiarskie, graficzne, fotograficzne, ale także jak wiele myśli i emocji można zamknąć w formie artystycznej – mówił Cezary Mazurek. - Nasi nauczyciele nie tylko uczą, ale także sami nieustannie rozwijają swoje umiejętności, co jest doskonałym przykładem dla młodych artystów, którzy są tutaj z nami. Mistrz spotyka się z uczniem tworząc unikalną przestrzeń do wymiany myśli, doświadczeń i inspiracji – stwierdził wicedyrektor.
O artystach prezentujących swoje prace mówili też krótko uczniowie liceum, wymieniając "pozytywne słowa", cechy, które kojarzą im się z ich nauczycielami.
Czy to, że artyści są też nauczycielami liceum, wpływa na tworzone przez nich dzieła, podejście do sztuki?
- Chyba nie da się tego rozdzielić, te światy się przenikają – mówi Monika Walas.
- Przenikanie to dobre określenie, bo jesteśmy wieloma rozwiązaniami dla naszych uczniów, to znaczy, że trochę "odgruzowujemy im drogę", trochę swoim doświadczeniem, trochę intuicją, co nie zmienia faktu, że naszą kluczową rolą jest, by pozwolić uczniom być przy swoich rzeczach, żeby nie forsować swojego, nie namawiać, tylko stać obok. I chyba tak się dzieje, bo w kształceniu artystycznym nie może dziać się inaczej - mówi Katarzyna Swoińska. - My (nauczyciele - red.) też jesteśmy różni, każdy z nas jest zupełnie inny, ta wystawa to pokazuje. Myślę, że to jest zasób. Tak samo musimy patrzeć na naszych uczniów, bo nie mogą wyjść ze szkoły i ruszyć w świat z naszym piętnem, każdy musi budować siebie z tego, co ma i brać to wszystko z otoczenia, z nas, ze świata na ile potrafi, bo nie zawsze potrafi wszystko w szkole średniej, niektóre rzeczy przychodzą później.
Czy role między nauczycielem a uczniem czasem się odwracają?
- Moje doświadczenie pracy jest już dosyć długie i wydaje mi się, że ja od zawsze jestem uczniem w klasie - mówi Katarzyna Swoińska. - Warsztat, praca, to w co się włoży ręce to jest jedno, ale postrzeganie świata to drugie. Spotykamy się będąc z różnych pokoleń i te lekcje muszą się wymieniać, bo inaczej kształcenie nie zadziała. Dziś bardziej niż kiedykolwiek chodzi w nim o towarzyszenie, taki mentoring – mówi nauczycielka i artystka. Dodaje, że dziś ta relacja mistrz-uczeń może się sprawdzać, ale każda ze stron powinna mieć w sobie pokorę.
- Jestem młodym nauczycielem, ale wydaje mi się, że dotykanie jakiejś materii powoduje, że zawsze napotykamy coś nowego. Przy pracy w jakimś materiale sam materiał potrafi nas zachwycać. Podobnie kontakt z drugim człowiekiem też może spowodować to, że coś nowego odkrywamy – dodaje jeszcze Monika Walas
